وحشی بافقی (غزلیات)/من اندوهگین را قصد جان کردی ، نکو کردی

by وحشی بافقی

	من اندوهگین را قصد جان کردی ، نکو کردی			رقیبان را به قتلم شادمان کردی ، نکو کردی
	به کنج کلبه‌ی ویران غم نومیدم افکندی			مرا با جغد محنت همزبان کردی ، نکو کردی
	ز کوی خویشتن راندی مرا از سنگ محرومی			ز دستت آنچه می‌آمد چنان کردی ، نکو کردی
	شدی از مهربانی دوست با اغیار و بد با من			مرا آخر به کام دشمنان کردی ، نکو کردی
	چو وحشی رانده‌ای از کوی خویشم آفرین برتو			من سرگشته را بی‌خان و مان کردی، نکو کردی