وحشی بافقی (غزلیات)/شد بی‌حساب کشور جانها خراب از او

by وحشی بافقی

	شد بی‌حساب کشور جانها خراب از او			ترک است و تندخو چه عجب بی حساب از او
	پروانه یک زمان دگر زنده بیش نیست			ای شمع سرکشی مکن و رخ متاب از او
	سر در نقاب خواب کش ای بلهوس که تو			بی‌یار زنده‌ای و نداری حجاب از او
	تا پرده برگرفت ز ماه تمام خویش			رو زردی تمام کشید آفتاب از او
	وحشی که نیم کشته به خون می‌تپد ز تو			با جان مگر برون رود این اضطراب از او