وحشی بافقی (غزلیات)/شده‌ام سگ غزالی که نگشته رام هرگز

by وحشی بافقی

	شده‌ام سگ غزالی که نگشته رام هرگز			مگسی ز انگبینش نگرفته کام هرگز
	ز فروغ آفتابی شب خویش روز خواهم			که شبی ز خانه بیرون ننهاده گام هرگز
	هوس پیاله خوردن بودم به خردسالی			که کسی نگفته پیشش ز شراب و جام هرگز
	چو حدیث من بر آید کند آنچنان تغافل			که مگر به عمر خویشم نشینده نام هرگز
	به رهت مقام کردم ، نگذاشتی مقیمم			به اسیر خود نبودی تو در این مقام هرگز
	به شکنج طره او دل وحشی است مایل			که خلاصیش مبادا ز بلای دام هرگز