وحشی بافقی (غزلیات)/دگر آن شبست امشب که ز پی سحر ندارد

by وحشی بافقی

	دگر آن شبست امشب که ز پی سحر ندارد			من و باز آن دعاها که یکی اثر ندارد
	من و زخم تیز دستی که زد آنچنان به تیغم			که سرم فتاده برخاک و تنم خبر ندارد
	همه زهر خورده پیکان خورم و رطب شمارم			چه کنم که نخل حرمان به از این ثمر ندارد
	ز لبی چنان که بارد شکرش ز شکرستان			همه زهر دارد اما چه کند شکر ندارد
	به هوای باغ مرغان همه بالها گشاده			به شکنج دام مرغی چه کند که پر ندارد
	بکش و بسوز و بگذر منگر به این که عاشق			بجز این که مهر ورزد گنهی دگر ندارد
	می وصل نیست وحشی به خمار هجر خو کن			که شراب ناامیدی غم درد سر ندارد