وحشی بافقی (غزلیات)/دل از عشق کهن بگرفت از نو دلستانی کو
| دل از عشق کهن بگرفت از نو دلستانی کو | قفس بر هم شکست این مرغ، خرم بوستانی کو | |||||
| نگاه گرم آتش در حریف انداز می‌خواهم | بر این دل کز محبت سرد شد آتش فشانی کو | |||||
| می‌دوشینه از سر رفت و یک عالم خمار آمد | حریف تازه و بزم نو و رطل گرانی کو | |||||
| کمند پاره در گردن گریزانست نخجیری | بخواهد جست ازین آماجگه چابک عنانی کو | |||||
| مذاق تلخ دارم وحشی از زهری که می‌دانی | حدیث تلخ تا کی بشنوم شیرین زبانی کو | |||||