وحشی بافقی (غزلیات)/خود رنجم و خود صلح کنم عادتم اینست

by وحشی بافقی

	خود رنجم و خود صلح کنم عادتم اینست			یک روز تحمل نکنم طاقتم اینست
	بر خنجر الماس نهادم ز تو پهلو			آسوده دلا بین که ز تو راحتم اینست
	جایی که بود خاک به سد عزت سرمه			بیقدر تر از خاک رهم، عزتم اینست
	با خاک من آمیخته خونابه‌ی حسرت			زین آب سرشتند مرا ، طینتم اینست
	میلم همه جاییست که خواری همه آنجاست			با خصلت ذاتی چه کنم فطرتم اینست
	وحشی نرود از در جانان به سد آزار			در اصل چنین آمده‌ام ، خصلتم اینست