پرش به محتوا

وحشی بافقی (غزلیات)/تو منکری ولیک ، به من مهربانیت

از ویکی‌نبشته
وحشی بافقی (غزلیات) از وحشی بافقی
(تو منکری ولیک ، به من مهربانیت)
  تو منکری ولیک ، به من مهربانیت می‌بارد از ادای نگاه نهانیت  
  می‌رم به ملتفت نشدنهای ساخته وان طرز بازدیدن و تقریب دانیت  
  یک خم شدن ز گوشه‌ی ابروی التفات آید برون ز عهده‌ی سد سر گرانیت  
  نازم کرشمه را که سدم نکته حل نمود بی‌منت موافقت و همزبانیت  
  شادی التفات تو کارم تمام کرد بادا بقای عمر تو و زندگانیت  
  ای شاهباز دوری ما از تو لازمست گنجشک را چه زهره‌ی هم آشیانیت  
  جنبیدت این هوس ز کجا ای نهال لطف کی اوفتاد رغبت میوه فشانیت  
  من از کجا و اینهمه نوباوه‌ی امید یارب که بر خوری ز درخت جوانیت  
  شاخ گلی کجاست بدین پاک دامنی بیهوده سالها نکنم باغبانیت  
  سد نوبهار را ز تو آبست و رنگ و بو دارد خدا نگاه ز باد خزانیت  
  وحشی پیاله گیر که دیگر حریف تست کز خم به شیشه رفت می شادمانیت