دیوان کامل وحشی بافقی/بر قول مدعی مکش ای فتنه‌گر مرا
۱۷
| بر قول مدعی مکش ای فتنه‌گر مرا | گر میکشی بکش بگناه دگر مرا | |||||
| پیشت بقدر غیر مرا اعتبار نیست | بی اعتبار کرده فلک اینقدر مرا | |||||
| شوقم چنان فزود که هر گه نهان شوی | باید دوید بر سر سد رهگذر مرا | |||||
| بر گردنم ز تیغ تو سد بار منت است | زیرا که وارهاند ز سد درد سر مرا | |||||
| وحشی صفت ز عیب کسان دیده بسته‌ام | ||||||
| ای عیبجو برو که بس است این هنر مرا | ||||||
●