وحشی بافقی (غزلیات)/بازم از نو خم ابروی کسی در نظر است

by وحشی بافقی

	بازم از نو خم ابروی کسی در نظر است			سلخ ماه دگر و غره‌ی ماه دگر است
	آنکه در باغ دلم ریشه فرو برده ز نو			گرچه نوخیز نهالیست ، سراپا ثمر است
	توتی ما که به غیر از قفس تنگ ندید			این زمان بال فشان بر سر تنگ شکر است
	بشتابید و به مجروح کهن مژده برید			که طبیب آمد و در چاره‌ی ریش جگر است
	آنکه بیند همه عیبم نرسیدست آنجا			که هنرها همه عیب و همه عیبی هنراست
	از وفای پسران عشق مرا طالع نیست			ورنه از من که در این شهر وفادارتر است ؟
	وحشی عاقبت اندیش از آنسو نروی			که از آن چشم پرآشوب رهی پرخطر است