وحشی بافقی (غزلیات)/از تو همین تواضع عامی مرا بس است

by وحشی بافقی

	از تو همین تواضع عامی مرا بس است			در هفته‌ای جواب سلامی مرا بس است
	نی صدر وصل خواهم و نی پیشگاه قرب			همراهی تو یک دو سه گامی مرا بس است
	بیهوده گرد عرصه‌ی جولانگه توام			گاهی کرشمه‌ای و خرامی مرا بس است
	خمخانه‌ای نمی‌طلبم از شراب وصل			یک قطره بازمانده جامی مرا بس است
	وحشی مگو، بگو سگ کو ، بلکه خاک راه			یعنی ز تو نوازش مامی مرا بس است