وحشی بافقی (غزلیات)/آن مستی تو دوش ز پیمانه‌ی که بود

by وحشی بافقی

	آن مستی تو دوش ز پیمانه‌ی که بود			چندین شراب در خم و خمخانه‌ی که بود
	ای مرغ زود رام که آورد نقل و می			دام فریب آب که و دانه‌ی که بود
	روشن بسان آتش حسنت می که شد			شمعت زبانه کش پی پروانه‌ی که بود
	آوازه‌ات به مستی و رندی بلند شد			افشای آن ز نعره‌ی مستانه‌ی که بود
	وحشی چه پرسش است که شد با که آشنا			خود گو که او به غیر تو بیگانه که بود