محتشم کاشانی (قطعات)/چو خواجه میر حسن آن جهان عز و وقار
| چو خواجه میر حسن آن جهان عز و وقار | ازین جهان به جهان دگر گرفت وطن | |||||
| وز آشیان بقا شاهباز همت او | هوای خلد برین کرد ازین خجسته چمن | |||||
| سرشک ماتمیان در عزای او گردید | چو سیل حادثه در بر و بحر شورافکن | |||||
| خرد چو خواست ز هم اسم او به ایمایی | شود وسیله تاریخ او بوجه حسن | |||||
| به عقل گفت که خوش دایه‌ایست عمر ولی | گذشت از سر این دایه خواجه میرحسن | |||||