محتشم کاشانی (قطعات)/هر نفس می‌کرد چون از تاب مرگ
| هر نفس می‌کرد چون از تاب مرگ | رشته‌ی عمر عزیزی کو تهی | |||||
| هر زمان میشد چو از دست اجل | پیکری در خاک چون سرو سهی | |||||
| با وجود طفلی از اوضاع چرخ | یافت سید نعمت الله آگهی | |||||
| با برادر همرهی کرد اختیار | وز توجه کرد قالب را تهی | |||||
| فکر تاریخش چو گردم عقل گفت | کرد سید با برادر همرهی | |||||