محتشم کاشانی (قطعات)/سپهر حوصله آن ابر دست دریا دل
| سپهر حوصله آن ابر دست دریا دل | که جیب و دامن پر زر به سایل افشاند | |||||
| حساب بخشش او در جهان به خلق خدا | به غیر قادر دانا کسی نمی‌داند | |||||
| در اولم یکی از قابلان لطف چو دید | به تحفه خواست مرا شرمسار گرداند | |||||
| ولی در آخر کارم چو یافت ناقابل | به آن رسید که آنها که داده بستاند | |||||