محتشم کاشانی (قطعات)/بهر جمعی عیب جویان بستم این احرام دوش
| بهر جمعی عیب جویان بستم این احرام دوش | کز تعصب چست بر بندم میان خود به هجو | |||||
| برنیارم بر مراد دل دمی با دوستان | برنیارم تا دمار از دشمنان خود به هجو | |||||
| در پس زانوی فکرت چون نشستم تا کنم | در سزای ناسزایان امتحان خود به هجو | |||||
| رستخیزی بود موقوف همین کز ابر طبع | سردهم سیلی و بگشایم دهان خود بد هجو | |||||
| شد هیولی قابل صورت ولی رخصت نداد | پاکی طبعم که الایم زبان خود به هجو | |||||