| | | | | | |
| |
یک صبح ببام آی و ز رخ پرده برانداز |
|
آوازه به عالم زن و خورشید برانداز |
|
| |
زه شد چو کمان تو پی کشتن مردم |
|
گوزه ز کمان اجل ایام برانداز |
|
| |
بربند به شاهی کمر و طوق غلامی |
|
در گردن صد خسرو زرین کمر انداز |
|
| |
بهر دل مشتاق مکش تیر ز ترکش |
|
نخجیر چنین را به خدنگ دگر انداز |
|
| |
دی داشتم ای صید فکن طاقت ازین بیش |
|
امروز خدنگ نظر آهسته‌تر انداز |
|
| |
در گفتن راز آن چه زبان محرم آن نیست |
|
بر گردن آمد شد و پیک نظر انداز |
|
| |
ای زینت بالین رقیبان شده عمری |
|
بر من که ز هم می‌گذرم یک نظر انداز |
|
| |
تا غیر بمیرد ز شعف یک شبم از وی |
|
پنهان کن و در شهر توهم خبر انداز |
|
| |
در بحر هوس کشتی ما محتشم از عشق |
|
تا غرق نگردیده تو خود را به در انداز |
|
