محتشم کاشانی (غزلیات)/گفتم تو را متاعی بهتر ز ناز باشد
ظاهر
گفتم تو را متاعی بهتر ز ناز باشد | از عشوه گفت آری گر عشقباز باشد | |||||
قدت به سرو آزاد تشریف بندگی داد | این جامه بر قد او ترسم دراز باشد | |||||
منشین ز آتش من آهنین دل ایمن | کاتش چو تیز باشد آهن گداز باشد | |||||
بر من درستم باز دشمن به لطف ممتاز | کی باشد این ستمها گر امتیاز باشد | |||||
دریای راز در جوش من مهر بر لب از بیم | گو هم زبان حریفی کز اهل راز باشد | |||||
چون عشق محو سازد شاهی و بندگی را | گردن طراز محمود طوق ایاز باشد | |||||
ذوقی چنان نماند آمیزش نهان را | معشوق اگر ز عاشق بیاحتراز باشد | |||||
چون خانه حقیقت جوئی پی بتان گیر | کاول قدم درین ره کوی مجاز باشد | |||||
آتش فتد به گلزار گر همچو نرگس یار | نرگس کرشمه پرداز یا عشوهساز باشد | |||||
بیش از تمام عالم خواهم نیازمندی | تا از نیاز مردم او بینیاز باشد | |||||
حاشا که تا قیامت برخیزد از در مهر | بر محتشم در جور هرچند باز باشد |