محتشم کاشانی (غزلیات)/پند گوی تو چه‌ها تا به تو فهمانیده

by محتشم کاشانی

	پند گوی تو چه‌ها تا به تو فهمانیده			کز منت باز به این مرتبه رنجانیده
	ز آتش سرکش قهرت ز تو رو گردانست			عاشق روی ز شمشیر نگردانیده
	زان نگه قافله‌ی صبر گریزان وز پی			مژه‌ها تیغ در آن قافله خوابانیده
	مژه بیش از مدد ابرویش از دل گذران			تیر پران و کمان گوشه نجنبانیده
	چه روم بی تو به گشت چمن ای حور که هست			باغ گل در نظرم دوزخ تابانیده
	می‌کشم پای ز هنگامه‌ی عشقت که فراق			سخت چشم من ازین معرکه ترسانیده
	محتشم شمع صفت چند بسوزی مروی			خویش را کس به عبث این همه سوزانیده