محتشم کاشانی (غزلیات)/نقد غمت که حاصل دنیا و دین ماست
ظاهر
| نقد غمت که حاصل دنیا و دین ماست | گنج خرابهی دل اندوهگین ماست | |||||
| یاد تو زود چون رود از دل که همرهش | در اولین قدم نفس آخرین ماست | |||||
| به خاک درگهت چه تفاوت اگر نهیم | سر بر زمین که کوی بلا سرزمین ماست | |||||
| از کینه جوئی تو شکایت کنم چرا | کز شوخی آن چه نیست به یاد تو کین ماست | |||||
| از توسن هوس ز ازل چون پیادهایم | رخش مراد تا به ابد زیر زین ماست | |||||
| نور جبین ما نه ز تاثیر طاعت است | داغی کهن ز لاله رخی بر جبین است | |||||
| ای مرغ دل حذر که خدنگ افکنی عجیب | از ابروان کشیده کمان در کمین ماست | |||||
| در بزم او همیشه ملولم که ناگهان | افتد به فکر او که چرا همنشین ماست | |||||
| تا میکنیم محتشم از لعل او سخن | ملک سخن تمام به زیر نگین ماست | |||||