محتشم کاشانی (غزلیات)/محل گرمی جولان بزیر سرو بلندش

by محتشم کاشانی

	محل گرمی جولان بزیر سرو بلندش			قیامتست قیامت نشست و خیز سمندش
	تصرف از طرف اوست زان که وقت توجه			دراز دست‌تر از آرزوی ماست کمندش
	میانه‌ی هوس و حسن بسته‌اند به موئی			هزار سلسله برهم ز جعد سلسله بندش
	نهاد یاری مهر و وفا به یکطرف آخر			دل ستیزه کز جنگجوی جور پسندش
	هزار جان گرامی فدای ناوک یاری			که گاه گاه شود پر کش از کمان بلندش
	ز خلق دل به کسی بند اگر حریف شناسی			که نگسلد ز تو گر همه از آهنست می‌شکنندش
	مدار باک اگر کرد دل به من گله از تو			که پیش ازین ز تو بسیار دیده‌ام گله‌مندش
	درم خریده غلام ویست محتشم اما			صلاح نیست که گویم خریده است به چندش