| | | | | | |
| |
شطرنج صحبت من و آن مایه‌ی سرور |
|
با آن که قایم است ز من می‌برد به زور |
|
| |
کارم درین بساط به شاهی فتاده است |
|
کز اسب کین پیاده نمی‌گردد از غرور |
|
| |
چندم به بزم خود نگذاری چه میشود |
|
گر بر بساط شاه کند به یدقی عبور |
|
| |
نزدیک شد فرارم ازین عرصه کز قیاس |
|
در بازی تو ماتی خود دیده‌ام ز دور |
|
| |
نقد درست جان بنه ای دل به داد عشق |
|
کان نقد در قلیل و کثیر است بی‌کسور |
|
| |
زان انقلاب کن حذر اندر بساط عشق |
|
کانجا گریز شاه ز بیدق شود ضرور |
|
| |
میرم برای آن که ز چشم مشعبدش |
|
شطرنج غائبانه توان باخت در حضور |
|
| |
بیش از محل پیاده به فرزین شود به دل |
|
چون عشق را کمال برون آرد از قصور |
|
| |
تا محتشم بر اسب فصاحت نهاد زین |
|
افکند در بساط سوار و پیاده شور |
|
