محتشم کاشانی (غزلیات)/زین نقشخانه کی من دیوانه جویمت
ظاهر
زین نقشخانه کی من دیوانه جویمت | صورت طلب نیم که درین خانه جویمت | |||||
بیزم به جستجوی تو خاک دل خراب | گنجی عجب مدان که ز ویرانه جویمت | |||||
ای شمع دقت طلبم بین که در سراغ | ز آواز جنبش پر پروانه جویمت | |||||
عقلم فکند از ره و عشقم دلیل گشت | کز رهنمایی دل دیوانه جویمت | |||||
یک آشنا نشان توام در جهان نداد | شضد نوبت این زمان که ز بیگانه جویمت | |||||
ای خواب خوش که گمشدهای چند هر شبی | تا صبح از شنیدن افسانه جویمت | |||||
در کوی شوقم ای دریک دانه معبدی است | کانجا به ذکر سبحه صد دانه جویمت | |||||
جام فراق دادی و رفتی که در خمار | چون بیخودان به نعرهی مستانه جویمت |