محتشم کاشانی (غزلیات)/رفتی جهان پناها اقبال رهبرت باد
ظاهر
رفتی جهان پناها اقبال رهبرت باد | ظل همای دولت گسترده بر سرت باد | |||||
دولت که یاریت کرد پیوسته باد یارت | ایزد که داورت ساخت همواره یاورت باد | |||||
ای پر گشاده شهباز هرجا کنی نشیمن | چون بیضهی چرخ نه تو در زیر شهپرت باد | |||||
نسبت به شانت از من ناید اگر دعایی | گویم همین که عالم یک سر مسخرت باد | |||||
هر جوشنی که شبها من از دعا بسازم | روزی که فتنه بارد چون جامه در برت باد | |||||
خورشید با کواکب تا گرد دهر گردد | جبریل با ملایک در پاس لشگرت باد | |||||
هر جا زنی سرادق با هم دمان صادق | خورشید شمع مجلس جمشید چاکرت باد | |||||
تا موکب جلالت در ملک خویش گنجه | افزوده بر ممالک صد ملک دیگرت باد | |||||
تا نطق محتشم را ممکن بود تکلیم | هم داعی فدایی هم مدح گسترت باد |