محتشم کاشانی (غزلیات)/دی به دنبال یکی کبک خرام افتادم

by محتشم کاشانی

	دی به دنبال یکی کبک خرام افتادم			رفتم از شهر به صحرا و به دام افتادم
	مگر این باده همه داروی بیهوشی بود			که من لجه‌کش از یک دو سه جام افتاده‌ام
	آن چه قد بود و چه قامت که ز نظاره‌ی آن			تا دم صبح قیامت ز قیام افتادم
	به اشارت مگر احوال بگویم که چه شد			که ز گویایی از آن طرز کلام افتادم
	هیچ زخمی نزد آن غمزه که کاری نفتاد			من افتاده چگویم ز کدام افتادم
	من که بودم ز مقیمان سر کوی حضور			از کجا آه به این طرفه مقام افتادم
	محتشم بوی جنونم همه کس فاش شنید			چون درین سلسله غالیه‌ی فام افتادم