محتشم کاشانی (غزلیات)/دو دل ربا که بلای دلند و آفت دین

از ویکی‌نبشته
محتشم کاشانی (غزلیات) از محتشم کاشانی
(دو دل ربا که بلای دلند و آفت دین)
  دو دل ربا که بلای دلند و آفت دین دلم به غمزه آن رفت و دین به عشوه‌ی این  
  یکی ز غایت عرفان گلیست پرده‌گشا یکی ز عین حیا غنچه است پرده‌نشین  
  یکی به کام حریفان نموده خنده ز لب یکی به عارض تابنده همچو در ثمین  
  یکی به عارض تابنده رشک ماه فلک یکی به قامت رعنا بلای روی زمین  
  یکی ز طره سرچین نموده مشگ ختا یکی ز عقده گیسو گشوده ناقه چین  
  یکی به قصد من از ابروان کشیده کمان یکی چو چشم خود از گوشه‌ها گشوده کمین  
  ز دست هر دو دل محتشم شکاف شکاف گهی به تیغ عداب و گهی به خنجر کین