| | | | | | |
| |
دوش سرگرم از وثاق آن کوکب گیتی فروز |
|
نیم شب آمد برون چون افتاب نیم روز |
|
| |
همرهش فوجی ز می‌خواران پر ظرف از شراب |
|
واقف از جمعی ز آگاهان آگاه از رموز |
|
| |
پیش پیش لشگر حسنش پس از صد دور باش |
|
در کمانها تیرهای دل شکاف سینه سوز |
|
| |
پیش روی تابناکش کوههای عقل و صبر |
|
در گداز از بی‌ثباتی‌ها چو برف اندر تموز |
|
| |
چون به راه آثار من ناگه نمود از دود آه |
|
پیش چشم نیم بازش چون گیاه نیم‌سوز |
|
| |
دست مخمورانه‌ای از ناز بردوشم فکند |
|
کامشب از دهشت به دست رعشه دوشم هنوز |
|
| |
محتشم فریاد کز جام غرور آن ترک مست |
|
غافل است از فتنه زایی‌های این چرخ عجوز |
|
