محتشم کاشانی (غزلیات)/در بزم چون به کین تو غالب گمان شدم

by محتشم کاشانی

	در بزم چون به کین تو غالب گمان شدم			جان در میان نهادم و خود برکران شدم
	پاس درون قرار به نامحرمان چو یافت			من محفل تو را ز برون پاسبان شدم
	دیدم که دیدن رخت از دور بهتر است			صحبت گذاشتم ز تماشاییان شدم
	این شد ز خوان وصل نصیبم که بی‌نصیب			از التفات ظاهر و لطف نهان شدم
	بر رویم آستین چو فشانید در درون			دم ساز در برون به سگ آستان شدم
	عمرت در از باد برون آن چه میتوان			لیکن که من ز پند تو کوته زبان شدم
	چون محتشم اگرچه به صدخواری از درت			هرگز نمی‌شدم به کنار این زمان شدم