محتشم کاشانی (غزلیات)/تا کی کشی به بی گنهان از عتاب تیغ

by محتشم کاشانی

	تا کی کشی به بی گنهان از عتاب تیغ			ای پادشاه حسن مکش بی حساب تیغ
	تا عکس سر و قد تو در بر کشیده است			دارد کشیده به بد ز غیرت بر آب تیغ
	در ذوق کم ز خوردن آب حیات نیست			خوردن ز دست آن مه مشکین نقاب تیغ
	از بس که بهر کشتنم افتاده در شتاب			ترسم به دیگری زند از اضطراب تیغ
	یابند محرمان سحرش کشته برفراش			گر بر کسی کشد ز غضب او به خواب تیغ
	قتلم فکند دوش به صبح و من اسیر			مردم ز غم که دیر کشید آفتاب تیغ
	عابد کشی است در پی قتلم که می‌کشد			بر آهوی حرم ز برای ثواب تیغ
	می‌دید بخت و دولت خونریز محتشم			می‌بست یار چون به میان از شتاب تیغ