محتشم کاشانی (غزلیات)/بلا به من که ندارم غم بقا چکند

by محتشم کاشانی

	بلا به من که ندارم غم بقا چکند			کسی که دم ز فنا زد باو بلا چکند
	نشانده بر سر من بهر قتل خلقی را			من ایستاده که آن شوخ بی‌وفا چکند
	به قتل ما شده گرم و کشیده تیغ چو آب			میان آتش و آبیم تا خدا چکند
	کشی به جورم و گوئی که خونبهای تو چیست			شهید خنجر تو با جان مبتلا چکند
	به دست عشق تو دادم دل و نمی‌دانم			که داغ هجر تو با جان مبتلا چکند
	چو آشنای تو شد دل ز من برید آری			تو را کسی که به دست آورد مرا چکند
	دوای عشق تو صبر است و محتشم را نیست			تو خود بگو که به این درد بی دوا چکند