محتشم کاشانی (غزلیات)/بس که همیشه در غمت فکر محال می‌کنم

by محتشم کاشانی

	بس که همیشه در غمت فکر محال می‌کنم			هجر تو را ز بی‌خودی وصل خیال می‌کنم
	شب که ملول می‌شوم بر دل ریش تا سحر			صورت یار می‌کشم دفع ملال می‌کنم
	او ز کمال دلبری زیب جمال می‌دهد			من ز جمال آن پری کسب کمال می‌کنم
	زلف مساز پرشکن خال به رخ منه که من			چون دگران نه عاشقی با خط و خال می‌کنم
	من که به مه نمی‌کنم نسبت نعل توسنت			نسبت طاق ابرویت کی به هلال می‌کنم
	شیخ حدیث طوبی و سدره کشید در میان			من ز میانه فکر آن تازه نهال می‌کنم
	مجلس یار محتشم هست شریف و من در آن			جای خود از پی شرف صف نعال می‌کنم