محتشم کاشانی (غزلیات)/بت پرستی را شعار خود کنم تا یار من
ظاهر
بت پرستی را شعار خود کنم تا یار من | از خدای خود نترسد چون کند آزار من | |||||
سر ز تقوی پا ز مسجد دست از طاعت کشم | تا شود آن نامسلمان راضی از اطوار من | |||||
کوشم اندر معصیت چندان که گردم کشتنی | تا بود در کشتن من بیگنه دلدار من | |||||
دوستان را حضم خود سازم که بعد از کشتنم | خون من قطعا نخواهند از بت خونخوار من | |||||
دشمنان را دوست دارم تا پس از قتلم نهد | این گنه بر گردن ایشان مه پرکار من | |||||
گوسیه شورویم از ترک عبادت تا مرا | بندهی یک رنگ خود داند پری رخسار من | |||||
محتشم خواهد به خاک تیره یکسان خویش را | تا مرا دیگر به کام خویش بیند یار من |