محتشم کاشانی (غزلیات)/ای پری غم نیست گر مثل منت دیوانه ایست
ظاهر
ای پری غم نیست گر مثل منت دیوانه ایست | هر گلی را بلبلی هر شمع را پروانه ایست | |||||
مرغ دل گرد لب و خال میگردد بلی | هر کجا مرغیست سرگردان آب و دانه ایست | |||||
جان فدای گوشهی آن چشم مخمورانه باد | کز قفای هر نگاهش ناز محبوبانه ایست | |||||
بادهای کاین هفت خم در خود نیابد ظرف آن | پیش دست ساقی ما در ته پیمانه ایست | |||||
درد و غم یک سر به ما پیما که از محنت کشان | شیرخوار مرد خالی کردن خمخانه ایست | |||||
خردسالی را گرفتارم که در آداب حسن | یوسف مصری بر او طفل مکتب خانه ایست | |||||
دل که میجوید ره بیرون شد از چشم خراب | مضطرب دیوانه سرگشته در ویرانه ایست | |||||
داستان محتشم بشنو دم از مجنون مزن | کاین حدیث تازه است و آن کهن افسانه ایست |