| | | | | | |
| |
از سپاه حسن آخر یک سوار آمد برون |
|
کافتاب از شرم رویش شرمسار آمد برون |
|
| |
همچو نخل‌تر که باد تند ازو ریزد ثمر |
|
پر نگاه و عشوه ریز و غمزه بار آمد برون |
|
| |
کار مرگ آن دم شد آسان کز قد آن نخل‌تر |
|
از نیام دهر تیغ آب‌دار آمد برون |
|
| |
بر فلک شد پر نفیر از بانگ پیکانان بلند |
|
غالبا امروز شاه کامکار آمد برون |
|
| |
وضع سرمستانه‌اش بازار سرمستان شکست |
|
گرچه کم شد نشاء غالب خمار آمد برون |
|
| |
داده تا قتل که را با خود قرار امشب که باز |
|
تیغ بر کف چین بر ابرو بی‌قرار آمد برون |
|
| |
انتظاری داده بودم بر درش با خود قرار |
|
ناگه آن سرو روان بی‌انتظار آمد برون |
|
| |
خط رویت خاست یا در عهدت از طوفان حسن |
|
آفتاب عالم آرا از غبار آمد برون |
|
| |
نقد قلب محتشم در بوته‌ی عشق بتان |
|
رفت بر ناقص ولی کامل عیار آمد برون |
|
