مثنوی معنوی/مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفتهی خویش
ظاهر
گفت پیغامبر که زن بر عاقلان | غالب آید سخت و بر صاحبدلان | |||||
باز بر زن جاهلان چیره شوند | زانک ایشان تند و بس خیره روند | |||||
کم بودشان رقت و لطف و وداد | زانک حیوانیست غالب بر نهاد | |||||
مهر و رقت وصف انسانی بود | خشم و شهوت وصف حیوانی بود | |||||
پرتو حقست آن معشوق نیست | خالقست آن گوییا مخلوق نیست |