مثنوی معنوی/زیافت تاویل رکیک مگس

از ویکی‌نبشته
دفتر اول مثنوی از مولوی
(زیافت تاویل رکیک مگس)
  ماند احوالت بدان طرفه مگس کو همی پنداشت خود را هست کس  
  از خود او سرمست گشته بی‌شراب ذرهٔ خود را بدیده آفتاب  
  وصف بازان را شنیده درعیان گفته من عنقای وقتم بی‌گمان  
  آن مگس بر برگ کاه و بول خر همچو کشتیبان همی افراشت سر  
  گفت من دریا و کشتی خوانده‌ام مدتی در فکر آن می‌مانده‌ام  
  اینک این دریا و این کشتی و من مرد کشتیبان و اهل و رای‌زن  
  بر سر دریا همی راند او عمد می‌نمودش آن قدر بیرون ز حد  
  بود بی‌حد آن چمین نسبت بدو آن نظر که بیند آن را راست کو  
  عالمش چندان بود کش بینشست چشم چندین بحر همچندینشست  
  صاحب تاویل باطل چون مگس وهم او بول خر و تصویر خس  
  گر مگس تاویل بگذارد برای آن مگس را بخت گرداند همای  
  آن مگس نبود کش این عبرت بود روح او نه در خور صورت بود