مثنوی معنوی/جواب گفتن شیر نخچیران را و فایده‌ی جهد گفتن
| گفت آری گر وفا بینم نه مکر | مکرها بس دیده‌ام از زید و بکر | |||||
| من هلاک فعل و مکر مردمم | من گزیده‌ی زخم مار و کزدمم | |||||
| مردم نفس از درونم در کمین | از همه مردم بتر در مکر و کین | |||||
| گوش من لایلدغ الممن شنید | قول پیغامبر بجان و دل گزید | |||||