قانون مدنی ۱۳۱۳/مقدمه
| قانون مدنی ۱۳۱۳ | تصمیم‌های مجلس | مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نهم |
ماده ۱[ویرایش]
قوانین باید در ظرف سه روز از تاریخ توشیح به صحه ملوکانه منتشر شود.
ماده ۲[ویرایش]
قوانین در تهران ده روز پس از انتشار و در ولایات بعد از انقضاء مدت مزبور به اضافه یک روز برای هر شش فرسخ مسافت تا تهران‌لازم‌الاجراء است مگر این که خود قانون ترتیب خاصی برای موقع اجرا مقرر کرده باشد.
ماده ۳[ویرایش]
انتشار قوانین باید در روزنامه رسمی به عمل آید.
ماده ۴[ویرایش]
اثر قانون نسبت به آتیه‌است و قانون نسبت به ماقبل خود اثر ندارد مگر این که در خود قانون مقررات خاصی نسبت به این موضوع اتخاذشده باشد.
ماده ۵[ویرایش]
کلیه سکنه ایران اعم از اتباع داخله و خارجه مطیع قوانین ایران خواهند بود مگر در مواردی که قانون استثناء کرده باشد.
ماده ۶[ویرایش]
قوانین مربوطه به احوال شخصیه از قبیل نکاح و طلاق و اهلیت اشخاص وارث در مورد کلیه اتباع ایران ولو این که مقیم در خارجه باشندمجری خواهد بود.
ماده ۷[ویرایش]
اتباع خارجه مقیم در خاک ایران از حیث مسائل مربوطه به احوال شخصیه و اهلیت خود و همچنین از حیث حقوق ارثیه در حدودمعاهدات مطیع قوانین و مقررات دولت متبوع خود خواهند بود.
ماده ۸[ویرایش]
اموال غیر منقول که اتباع خارجه در ایران بر طبق عهود تملک کرده یا می‌کنند از هر جهت تابع قوانین ایران خواهد بود.
ماده ۹[ویرایش]
مقررات عهودی که بر طبق قانون اساسی بین دولت ایران و سایر دول منعقد شده باشد در حکم قانون است.
ماده ۱۰[ویرایش]
قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده‌اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد نافذ است.