قانون راجع به اجازه مبادله و اجرای پنج فقره قرارداد نفت با آجیپ اس.پ.آ.
| قانون راجع به اجازه مبادله و اجرای پنج فقره قرارداد نفت با تایدواتر اویل کمپانی | تصمیم‌های مجلس | قانون راجع به اجازه مبادله و اجرای پنج فقره قرارداد نفت با آتلانتیک ریفاینینگ کمپانی |
۳ قرارداد بین شرکت ملی نفت ایران و آجیپ اس.پ.آ.
[ویرایش]۳ بخش یک فلات قاره ایران
قرارداد دستگاه مختلط
بین
شرکت ملی نفت ایران
و
آجیپ اس.پ.آ.
AGIP S.P.A.
فیلیپس پترولیوم کمپانی
Phillips Petroleum Company
اویل اند نچرال گس کامیشن ایندیا
Oil And Natural Gas Commission, India
مقدمه
[ویرایش]فهرست مطالب
مقدمه
ماده ۱ تعریفات و اصطلاحات
ماده ۲ تأسیس دستگاه مختلط
ماده ۳ ناحیه عملیات و استرداد قطعات
ماده ۴ ثبت طرف دوم
ماده ۵ ثبت شرکت نفت بین‌المللی دریایی ایران
ماده ۶ هیأت مدیره و حسابرسان
ماده ۷ اخذ رأی در مجامع عمومی
ماده ۸ سرمایه شرکت نفت بین‌المللی دریایی ایران
ماده ۹ وجوه اضافی مورد احتیاج
ماده ۱۰ عملیات مجاز
ماده ۱۱ پیمانکاران
ماده ۱۲ تعهدات طرف دوم
ماده ۱۳ تعهدات شرکت نفت بین‌المللی دریایی ایران
ماده ۱۴ اطلاعات محرمانه
ماده ۱۵ پایان مرحله اکتشاف و وصول به بهره‌برداری تجاری
ماده ۱۶ تعهدات مربوط به حفاری
ماده ۱۷ استفاده از اراضی
ماده ۱۸ حقوق ارتفاقی
ماده ۱۹ استفاده از آب
ماده ۲۰ مصالح ساختمانی
ماده ۲۱ تهیه برنامه فروش و تحویل
ماده ۲۲ تحویل نفت به طرفهای اول و دوم قرارداد به منظور صادرات
ماده ۲۳ مالکیت و صدور نفت
ماده ۲۴ قیمتهای اعلان شده
ماده ۲۵ نفت خام برای مصرف داخله
ماده ۲۶ گاز طبیعی
ماده ۲۷ مقررات مربوط به پول
ماده ۲۸ حسابهای به چه پولی نگاه داشته خواهد شدارز
ماده ۲۹ تعهدات مربوط به مخارج و حق‌الارض
ماده ۳۰ مالیات
ماده ۳۱ حدود مالیات
ماده ۳۲ واردات و گمرک
ماده ۳۳ مدت قرارداد
ماده ۳۴ خاتمه قرارداد و تصفیه تأسیسات
ماده ۳۵ انتقال
ماده ۳۶ فورس‌ماژور
ماده ۳۷ تضمین مربوط به اجراء و ادامه عملیات
ماده ۳۸ سازش
ماده ۳۹ داوری
ماده ۴۰ اجرای رأی داوری
ماده ۴۱ ضمانت اجرایی
ماده ۴۲ زبانهای متن قرارداد
ماده ۴۳ تناقض با سایر قوانین
این قرارداد بین شرکت ملی نفت ایران که از این به بعد "طرف اول" خوانده می‌شود و شرکت ایتالیایی آجیپ اس.پ.آ. و شرکت آمریکایی (دلاوار)فیلیپس پترولیوم کمپانی و مؤسسه دولتی اویل‌اند نچرال گس کامیشن ایندیا که به موجب قوانین هندوستان تشکیل یافته و از این پس مجتمعاً به عنوان‌طرف دوم نامیده می‌شود منعقد می‌گردد طرفین صریحاً توافق دارند که حقوق و منافع طرف دوم به طور مشاع متعلق به هر یک از اشخاص مذکور فوق‌می‌باشد.
نظر به این که طرف اول مایل است تولید و صدور نفت ایران را افزایش دهد به طوری که منتج به حصول منافع بیشتری برای ایران گردد و این منظور هر‌چه زودتر عملی شود.
و نظر به این که طرف اول به موجب قانون نفت نهم مرداد ۱۳۳۶ اجازه عقد این قبیل قراردادها را دارد.
و نظر به این که طرف دوم سرمایه و صلاحیت فنی و تخصص اداری لازم برای اجرای عملیات مشروحه زیر را دارا می‌باشد.
و مخصوصاً بازارهای لازم برای فروش نفتی که در نتیجه عملیات مزبور به دست آید در اختیار دارد.
و نظر به این که طرفین قصد دارند مقررات این قرارداد با صمیمیت و حسن نیت به موقع اجرا گذارده شود علیهذا بدین وسیله بین طرفهای اول و دوم به‌قرار زیر توافق حاصل شد:
ماده ۱ - تعریفات
[ویرایش]جز در مواردی که سیاق عبارت مفهوم دیگری را اقتضا کند معنی بعضی از اصطلاحات که در این قرارداد به کار رفته از لحاظ این قرارداد به شرح تعاریف‌زیر خواهد بود:
الف - منظور از کلمه "قرارداد" عبارت است از این سند و ضمیمه آن
ب - "طرف اول" یعنی شرکت ملی نفت ایران یا قائم‌مقام آن.
ج - "طرف دوم" یعنی آجیپ اس.پ.آ. و فیلیپس پترولیوم کمپانی و اویل نچرال گس کامیشن ایندیا یا هر شخصی که بر طبق مقررات این قرارداد طرف‌انتقال قرار گیرد.
د - "قانون نفت" عبارت از قانون نفت مورخ نهم مرداد ۱۳۳۶ می‌باشد.
ه - "نفت" شامل نفت خام و گاز طبیعی می‌باشد.
و - "نفت خام" شامل نفت تصفیه نشده و اسفالت و هر گونه مواد هیدروکربور مایع است که به حالت طبیعی یافت شود و یا از گاز طبیعی به وسیله‌فشردن و یا جدا کردن به دست آید.
ز - "گاز طبیعی" یعنی گاز تر و گاز خشک و کلیه هیدروکاربورهای گازی دیگر که از چاههای نفت یا گاز به دست آمده و نیز بقیه گازی که پس از سوا‌کردن هیدروکاربورهای مایع از گازهای تر باقی مانده باشد.
ح - "مصرف داخلی در ایران" عبارت است از مصرف نفت و محصولات نفتی یا مواد فرعی که در داخله ایران مصرف می‌شود نه آنچه از ایران صادر‌می‌گردد.
ط - "قیمت اعلان شده" عبارت است قیمت منتشر شده فوب برای هر درجه و وزن مخصوص و نوع از نفت که به منظور صادرات در نقاط صدور‌مربوطه برای خریداران به طور عموم عرضه می‌شود قیمت مزبور با توجه لازم به قیمتهای اعلان شده نفت مشابه از لحاظ درجه و وزن مخصوص و‌نوع در خلیج فارس و با رعایت موقعیت جغرافیایی محل تعیین خواهد شد.
ی - "عملیات نفتی" عبارت است از کلیه عملیات مشروحه در بند ۲ از ماده ۱۰ این قرارداد.
ک - "متر مکعب" عبارت از یک متر مکعب در شصت درجه فارنهایت تحت فشار عادی جو.
ل - "تاریخ اجراء" عبارت از تاریخی است که قانون مربوط به تصویب این قرارداد به توشیح ملوکانه رسیده باشد و هر مراجعه‌ای که در قانون نفت به‌تاریخ قرارداد شده باشد از لحاظ این قرارداد اشاره "به تاریخ اجرا" تلقی خواهد شد.
م - اصطلاح "اراضی" عبارت است از اراضی پوشیده از آب و غیر آن.
ن - "تأسیسات ثابت" اعم است از تأسیسات نصب شده یا کار گذاشته شده یا ساخته شده که به طور ثابت مستقر گردیده و مستقیماً برای عملیات‌موضوع این قرارداد مورد استفاده قرار گیرد.
ص - اصطلاح "دوره مالیاتی" عبارت است از یک سال دوازده‌ماهه تقویمی که در یکم ژانویه هر سال شروع می‌شود و یا هر دوره دیگر که بین طرفین‌مورد توافق قرار گرفته و مورد تصویب وزارت دارایی ایران نیز واقع شده باشد.
ع - اصطلاح "ناحیه" عبارت است از کل ناحیه یا نواحی موضوع بند ۱ ماده ۳ این قرارداد یا هر قسمت یا قسمتهایی از ناحیه مزبور که عملیاتی که طبق‌این قرارداد مجاز تلقی گردیده در آن به مورد اجرا گذارده شود.
ماده ۲ - ایجاد دستگاه مختلط
[ویرایش]۱ - طرفین اول و دوم قرارداد بدین وسیله تواماً "دستگاه مختلطی" را ایجاد می‌کنند و به طوری که در قانون نفت پیش‌بینی گردیده در اثر این اختلاف‌شخصیت حقوقی جداگانه‌ای به وجود نخواهد آمد. هیچیک از طرفین ملزم نخواهند بود که هیچگونه پرداخت مشخصی که به موجب ماده ۸ قانون‌نفت مقرر گردیده (و در حال حاضر میزان آن (۲).(۱)۱۲ درصد است) به نقد یا به جنس بپردازد.
۲ - طرفین این قرارداد در دستگاه مختلط مزبور به استثنای مواردی که به موجب این قرارداد و قانون نفت مقرر گردیده به طور متساوی شرکت خواهند‌نمود طرفین اول و دوم در برخی از موارد این قرارداد مجتمعاً به عنوان " طرفین" و یا به عنوان "دستگاه مختلط" خوانده شده‌اند.
۳ - کلیه نفتی که به موجب این قرارداد از ناحیه قرارداد تولید گردیده و کلیه دستگاهها و ماشین آلات و تأسیسات و اموال دیگری که به موجب این‌قرارداد به هزینه مشترک طرفین خریداری و یا تحصیل گردیده در مالکیت طرفین (پنجاه درصد طرف اول و پنجاه درصد طرف دوم) خواهد بود و کلیه‌هزینه‌های لازم برای عملیات این قرارداد(بجز مخارج و هزینه‌هایی که تأمین و پرداخت آن برای عملیات اکتشافی تنها بر عهده طرف دوم است) به‌وسیله طرفین یعنی پنجاه درصد به وسیله طرف اول و پنجاه درصد به وسیله طرف دوم تأمین و پرداخت خواهد شد.
هر یک از طرفین حق دارد که سهم نفت خود را به شرحی که در این قرارداد ذکر شده است برای خود یا برای نماینده خود به جنس مطالبه نماید.
ماده ۳ - ناحیه عملیات و استرداد آن
[ویرایش]۱ - ناحیه‌ای به شرح مذکور در جدول ۱ ضمیمه به طور مانع‌للغیر در اختیار دستگاه مختلط گذارده می‌شود تا عملیات مقرر در این قرارداد را به عاملیت‌شرکت نفت بین‌المللی دریایی ایران که طبق مقررات ماده (۵) این قرارداد به وسیله طرفین تشکیل خواهد یافت در آن به موقع اجرا بگذارد.
۲ - حداکثر تا پایان سال پنجم پس از تاریخ اجرا کل ناحیه مشروحه در بند ۱ این ماده به میزان حداقل ۲۵ درصد کسر خواهد شد و بعد از آن نیز حداکثر‌ضمن یک دوره پنج‌ساله "دیگر ناحیه" مزبور در صورت لزوم مجدداً تقلیل خواهد یافت به طوری که کل ناحیه باقی مانده از پنجاه درصد ناحیه اصلی‌تجاوز ننماید.
۳ - ناحیه‌ای که به منظور تقلیل مشروح در بند ۲ این ماده از ناحیه قرارداد خارج خواهد شد از قطعاتی تشکیل خواهد شد که مساحت هر کدام از آنها از۲۰۰ کیلومتر مربع کمتر نبوده و متوسط طول هر کدام از قطعات بیشتر از شش برابر میزان متوسط پهنای آن نباشد در صورتی که اجرای ترتیب مزبور‌مناسب نباشد قطعات به اشکال و اندازه‌هایی که طرف اول آن را متناسب تشخیص دهد معین خواهد شد.
۴ - طرف دوم لااقل سه ماه جلوتر از استرداد قطعات ناحیه به شرح مذکور در بند این ماده مشخصات حدود قسمت مورد استرداد را به طرف اول اعلام‌خواهد نمود.
۵ - چنانچه در پایان سال دوازدهم از تاریخ اجرا طرف دوم به مرحله بهره‌برداری تجاری در ناحیه عملیات به معنی مشروحه در این قرارداد نرسیده باشد‌ناحیه مذکور به طرف اول مسترد خواهد شد.
۶ - چنانچه در پایان سال دوازدهم از تاریخ اجراء بهره‌برداری تجاری انجام شده باشد فقط قسمتهایی از ناحیه عملیات که در آن میدانهای قابل‌بهره‌برداری تجاری کشف شده باشد در اختیار طرفین باقی خواهد ماند. هر یک از قسمتهای مزبور به شکل کثیرالاضلاعی مشخص می‌گردد که‌مختصات جغرافیایی قطعی آن توسط طرف دوم معین خواهد شد. ناحیه‌ای که به این ترتیب مشخص می‌گردد از حدود کثیرالاضلاعی که محیط بر‌پست‌ترین خطوط میزان ساختمان طبقات‌الارضی و یا به اختلاف موارد محیط بر حدود ناحیه قابل بهره‌برداری نفتی باشد تجاوز نخواهد نمود. ناحیه‌قابل بهره‌برداری مزبور که در داخل ناحیه عملیات واقع است باید بر اساس اطلاعات مربوطه مشخص گردد.
ماده ۴ - ثبت طرف دوم
[ویرایش]اشخاصی که جزو طرف دوم می‌باشند یا منتقل‌الیهم آنها (که طبق ماده ۳۵ مقرر می‌گردد) مکلفند ظرف مدت سی روز از تاریخ اجراء درخواست ثبت‌خود را طبق قوانین و مقررات ثبت شرکتها در ایران به اداره ثبت ایران تسلیم نماید.
ماده ۵ - ثبت شرکت نفت بین‌المللی دریایی ایران
[ویرایش]۱ - طرفهای این قرارداد ظرف شصت روز از تاریخ اجراء یک شرکت سهامی تشکیل داده و در اداره ثبت ایران به ثبت خواهند رساند این شرکت یک‌شرکت غیر انتفاعی بود و عملیات مقرر در این قرارداد را به حساب مشترک طرفین و به عنوان عامل طرفین انجام خواهد داد و لیکن در مورد اجرا و‌انجام عملیات اکتشافی که به موجب این قرارداد بر عهده طرف دوم محول گردیده شرکت مذکور فقط عامل طرف دوم خواهد بود.
شرکت سهامی مزبور شرکت نفت بین‌المللی دریایی ایران نامیده خواهد شد و از این پس در این قرارداد نام شرکت ایمینوکو به آن اطلاق می‌شود. شرکت‌ایمینوکو دارای تابعیت ایرانی بوده و نسبت به مواردی که تکلیف آن در اساسنامه شرکت مذکور تعیین نشده باشد مشمول مقررات قانون تجارت ایران‌خواهد بود.
۲ - شرکت ایمینوکو عملیاتی را که موضوع این قرارداد بوده یا اجازه انجام آن به موجب این قرارداد داده شده انجام خواهد نمود و کلیه مخارج و‌هزینه‌های لازم برای عملیات مزبور توسط طرفین قرارداد تواماً یا به تنهایی (هر کدام که طبق مواد این قرارداد مورد پیدا کند) از طریق عاملیت شرکت‌ایمینوکو پرداخت خواهد شد.
کلیه قراردادهای پیمانکاری به نام شرکت ایمینوکو منعقد خواهد شد و در هر یک از این قراردادها پیمانکار به عنوان عامل دستگاه مختلط تلقی خواهد‌گردید.
۳ - مخارج و هزینه‌های لازم برای تجهیز و استخدام کارمندان و اداره و به کار انداختن اداره یا ادارات شرکت ایمینوکو بر اساس عادله و منصفانه و بر‌طبق روش صحیح حسابداری بین طرفین این قرارداد بنا به عمل یا عملیاتی که در هر مورد انجام می‌شود تسهیم خواهد شد و طرفین این قرارداد از‌مخارج مزبور هر کدام سهم مربوط به خود را بر عهده داشته و پرداخت خواهد نمود.
بدون این که محدودیتی در عمومیت مقررات فوق حاصل شود مخارج و هزینه‌های مذکور در این بند شامل حقوق و دستمزد کارکنان شرکت ایمینوکو و‌کارکنانی که به طور موقت یا برای قسمتی از ساعات کار و یا به طور دائم توسط یکی از طرفین قرار داد به شرکت ایمینوکو قرض داده شده باشند خواهد‌بود و نیز شامل مخارج و هزینه‌های مرخصیها و ایام بیماری و بهداشت و بیمارستان و حقوق بازنشستگی و وجوه صرفه‌جویی و پس‌انداز و سایر وجوه‌مربوط به طرحهای مزایای کارمندان که طبق شرایط و نرخهای معمول روز صنعت نفت برای کارمندان ایرانی و خارجی بر عهده شرکت و یا هر یک از‌طرفهای قرارداد که کارمندان مزبور را به قرض داده‌اند قرار گرفته باشد خواهد بود و همچنین شامل مبالغ پرداختی به پیمانکاران و مبالغی که به وسیله‌طرفین این قرارداد یا یکی از آنها در ازای انجام خدماتی توسط یکی از ادارات مربوطه آنها مورد مطالبه قرار می‌گیرد نیز خواهد بود و اینگونه خدمات‌فقط به موجب قراردادهای کتبی با شرکت ایمینوکو و بر حسب تصویب هر دو طرف این قرارداد انجام خواهد شد.
۴ - کلیه وجوهی که هر یک از طرفین این قرارداد بابت مخارج و هزینه‌های مذکور در این ماده به شرکت ایمینوکو یا به وسیله آن شرکت پرداخت نمایند‌علاوه بر اقلام قابل کسر دیگر در احتساب سود ویژه طرف مربوطه طبق قانون جاری مالیات بر درآمد ایران به عنوان اقلام قابل کسر هزینه تلقی خواهد‌شد.
ماده ۶ - هیأت مدیره و حسابرسان
[ویرایش]۱ - هر یک از طرفین این قرارداد نصف سرمایه شرکت ایمینوکو را تعهد و پرداخت خواهند نمود.
اصل تساوی در مشارکت طرفین نسبت به شرکت ایمینوکو در اداره شرکت مزبور منعکس خواهد بود. و بنابراین نصف عده اعضای هیأت مدیره شرکت‌توسط طرف اول و نصف دیگر توسط طرف دوم تعیین خواهند شد.
انتخاب رییس هیأت مدیره و نایب وی و مدیر عامل از میان اعضای هیأت طبق دستوری خواهد بود که در اساسنامه شرکت مقرر گردیده است رییس‌هیأت مدیره به وسیله طرف اول و نایب رییس هیأت مدیره و مدیر عامل به وسیله طرف دوم از میان مدیران تعیین خواهند گردید.
۲ - هیأت حسابرسی از دو نفر تشکیل خواهد شد که هر کدام از طرفین یکی از آنها را انتخاب خواهد کرد.
ماده ۷ - اخذ رأی در مجامع عمومی
[ویرایش]در مجامع عمومی شرکت ایمینوکو که ریاست آن بر عهده رییس هیأت مدیره خواهد بود هر سهم حق یک رأی دارد. در مواردی که اکثریت برای اتخاذ‌تصمیم حاصل نشود موضوع مورد اختلاف معوق خواهد ماند تا در جلسه دیگری که به فاصله یک ماه از تاریخ اولین مجمع یا در موعد دیرتری به‌توافق طرفین تشکیل می‌گردد مورد بررسی مجدد قرار گیرد. تعویق جلسه به ترتیب مذکور جز برای یک بار میسر نخواهد بود چنانچه بعد از اجرای‌ترتیب فوق باز هم اکثریت آراء حاصل نگردد بر طبق مقررات ماده ۱۲ قانون نفت عمل خواهد شد.
ماده ۸ - سرمایه شرکت نفت بین‌المللی دریایی ایران
[ویرایش]۱ - سرمایه مجاز اولیه شرکت ایمینوکو دو میلیون و پانصد و بیست هزار ریال خواهد بود سرمایه مزبور به طرزی که در اساسنامه شرکت ایمینوکو مقرر‌گردیده در هر موقع قابل افزایش خواهد بود. ۲ - پنجاه درصد سرمایه اولیه مذکور فوق و نیز پنجاه درصد هر گونه افزایش آن توسط طرف اول یا توسط شرکت یا شرکتهایی که تماماً متعلق به طرف‌اول باشند تأمین خواهد شد. پنجاه درصد دیگر توسط طرف دوم یا توسط شرکت یا شرکتهایی که تماماً متعلق به طرف دوم باشند تأمین خواهد شد.مقصود از شرکتی که تماماً متعلق به یکی از طرفین باشد شرکتی است که کلیه سهام دارای حق رأی آن متعلق به طرف مزبور یا شرکت اصلی طرف‌مزبور باشد.
ماده ۹ - وجوه اضافی مورد نیاز
[ویرایش]قطع نظر از سرمایه اصلی شرکت ایمینوکو و هر گونه افزایش بعدی آن و نیز صرفنظر از دوره پیش از شروع بهره‌برداری تجارتی چنانچه وجوه دیگری‌لازم باشد طرفهای اول و دوم قرارداد هر یک نیمی از وجوه مورد احتیاج را به ترتیبی که مورد توافق طرفین واقع شود تأمین خواهند نمود.
ماده ۱۰ - عملیات مجاز
[ویرایش]۱ - شرکت ایمینوکو به عنوان عامل طرفین این قرارداد یا به عنوان عامل طرف دوم (هر جا که مورد پیدا کند) مجاز است و حق دارد که به طور مانع‌للغیر‌عملیات نفتی را به نحو مقرر در این قرارداد در ناحیه عملیات و یا نسبت به آن اداره و اجرا نماید.
۲ - عملیات نفتی عبارتند از:
الف - اکتشاف نفت از طریق زمین‌شناسی - ژئوفیزیکی و طرق دیگر منجمله حفر چاه به منظور تعیین شرایط زمین‌شناسی - حفاری و تولید و برداشت‌نفت - و هر گونه وظایف دیگری که به طور معمول با عملیات اکتشاف و تولید مرتبط باشد.
ب - حمل نفت از مناطق تولید به تصفیه‌خانه‌ها و دستگاههای توزیع و وسائل حمل و نقل و یا به کنار دریا و نیز حمل نفت از تصفیه‌خانه‌ها به هر کدام‌از نقاط مزبور (چنانچه مقررات این قرارداد در آینده شامل ایجاد تصفیه‌خانه نیز گردد) انبار کردن نفت و تحویل نفت تولید شده یا جمیع وسایل منجمله‌وسائل بارگیری کشتی و هر گونه وظایف دیگری که به طور معمول با انبار کردن و حمل نفت مرتبط باشد.
۳ - شرکت ایمینوکو حقوق و اختیارات لازم را خواهد داشت که تا حدودی که امور زیر برای اجرای عملیات مقرر در این قرارداد لازم باشد در مورد آباد‌کردن اراضی و ایجاد جزیره‌ها و نیز در اجرای عملیات حفر و گود کنی و سوراخ کردن و ساختمان و نصب و پی‌ریزی کردن و تهیه و گرداندن و‌نگاهداری کردن و اداره کردن نسبت به حفره‌ها و گودالها و چاهها و خندقها و حفارها و سدها و فاضلابها و مجاری آب و دستگاهها و مخازن و آبگیرها‌و سایر انواع انبارها و دستگاههای تقطیر میدان نفت و دستگاههای استخراج گازولین در سر چاه و کارخانجات گوگرد و سایر دستگاههای لازم برای‌تولید و عمل آوردن نفت خطوط لوله و تلمبه‌خانه‌ها و مراکز کوچک و بزرگ تولید نیرو و خطوط انتقال نیرو و تلگراف و تلفن و رادیو و سایر وسایل‌مخابرات و کارخانجات و انبارها و ساختمانهای اداری و منازل و عمارات و بنادر و حوضچه‌ها و لنگرگاهها و اسکله‌های کوچک و بزرگ و دستگاههای‌لاروبی و موج‌شکنها و لوازم بارگیری بالوله‌های زیردریایی و سایر وسایل بارگیری انتهایی و کشتیها و وسایط نقل و انتقال و خطوط آهن و راه‌ها و پلها و‌پلهای متحرک و سرویسهای هوایی و فرودگاهها و سایر لوازم نقلیه و گاراژها و آشیانه‌های هواپیما و کارگاههای تعمیر و کارگاههای ریخته‌گری و مراکز‌تعمیر و کلیه سرویسهای فرعی که به نظر طرفین این قرارداد یا به نظر طرف دوم (در موردی که مربوط به او باشد) برای اجرای عملیاتشان لازم بوده یا به‌این عملیات مرتبط می‌باشد اقدامات لازم به عمل آورد و نیز کلیه حقوق اضافی دیگری را که برای اجرای عملیات آنها لازم یا به طور معقولی مرتبط به‌آن باشد خواهد داشت. دستگاههای مذکور ممکن است توسط طرف مربوطه در محل یا محلهایی که معین می‌نماید قرار داده شود مشروط بر اینکه:
الف - چنانچه بنا باشد دستگاههای مزبور در خارج از ناحیه قرار گیرد تعیین محل آن بعد از مشاوره بین طرفین این قرارداد با توجه به حداکثر ملاحظه‌صرفه و اقتضای عملیات خواهد بود و
ب - در مورد آباد کردن اراضی و ایجاد جزیره و ساختمان راه‌آهن و بندر و تلفن و تلگراف و بی‌سیم و سرویس هوایی در ایران اجازه قبلی و کتبی‌دولت ایران لازم خواهد بود و اعطای اجازه مزبور نباید بدون دلیل معقول رد شود و یا به تأخیر افتد.
۴ - طرفین این قرارداد که از طریق شرکت ایمینوکو عمل خواهند کرد به شرط رعایت مقررات این قرارداد حق تصدی و اداره کامل مانع‌للغیر و مؤثر و‌تعیین نحوه کلیه عملیات خود را مشترکاً خواهند داشت مگر در مورد عملیات اکتشافی (که شامل حفاری اکتشافی نیز خواهد بود) که در مورد این‌عملیات طرف دوم که از طریق شرکت ایمینوکو عمل خواهد کرد با رعایت مقررات ماده ۱۲ دارای حق تصدی و اداره کامل و مانع‌للغیر و تعیین نحوه‌عمل خواهد بود.
ماده ۱۱ پیمانکاران
[ویرایش]به منظور تسریع در اجرای عملیات مقرر در این قرارداد طرفین قرارداد می‌توانند بدون این که از میزان مسئولیت طرفین این قرارداد در برابر ایران چیزی‌کاسته شود به شرط رعایت مقررات ماده ۴ قانون نفت در مواردی که مقتضی می‌دانند اجرای هر یک از عملیات و وظایف مشروح در این قرارداد را به‌وسیله شرکت ایمینوکو بر عهده پیمانکار بگذارند و از نظر مقررات ماده سوم قانون نفت طرف اول بدین وسیله موافقت خود را نسبت به موارد مزبور‌اعطا می‌نماید.
ماده ۱۲ - تعهدات طرف دوم
[ویرایش]۱ - طرف دوم که از طریق شرکت ایمینوکو عمل خواهد کرد در مورد عملیات اکتشافی (که شامل حفاری اکتشافی نیز خواهد بود) تعهدات زیر را بر‌عهده خواهد داشت:
الف - سعی کامل در این که عملیات اکتشافی حوزه قرارداد طبق اصول فنی معمول به صنعت نفت به حد اعلای خود جریان یابد.
ب - تنظیم طرح عملیات خود با مشورت طرف اول و اجرای جدی طرح مزبور به هزینه خود هر گونه مخارج مربوط به استفاده از اراضی جزء‌هزینه‌های مذکور محسوب خواهد شد.
ج - تسلیم گزارشهای تفصیلی پیشرفت کار به طرف اول و نیز تسلیم گزارش جامع نهایی.
د - فراهم کردن وسایل برای نمایندگان طرف اول که در هر موقع مناسبی عملیات او را که بر طبق این قرارداد انجام می‌دهد بازرسی نمایند.
ه - تحمل کلیه هزینه‌های اکتشافی اعم از سهم طرف اول و سهم خود.
و - رعایت مقررات بندهای ۲ و ۳ و ۵ و ۷ و ۸ ماده ۱۳.
۲ - با وجود مقررات دیگر این قرارداد شرکتهای جز و طرف دوم به شرح مذکور در مقدمه این قرارداد هر کدام مجتمعاً و متضامناً مسئول انجام کلیه‌تعهدات و تأدیه کامل کلیه مالیاتها و حقوق و عوارض و هر گونه پرداخت دیگری که به موجب این قرارداد مقرر گردیده است خواهد بود.
ماده ۱۳ - تعهدات شرکت نفت بین‌المللی دریایی ایران
[ویرایش]طرفین این قرارداد که از طریق شرکت ایمینوکو و هزینه مشترک خود عمل خواهند نمود ملزم به انجام تعهدات زیر خواهند بود.
۱ - به کار بردن حداکثر کوشش برای توسعه هر یک از مناطق کشف شده به حد اعلا طبق روش فنی صحیح صنعت نفت - استخراج نفت کشف شده با‌توجه لازم به فراهم بودن بازارها در همه اوقات به میزانی که آن قسمت از ذخایر مکشوفه که استخراج آن با استفاده از جدیدترین اصول و طرق معمول‌صنعت نفت از نقطه نظر اقتصادی موجه باشد در طی مدت قرارداد تماماً مورد استخراج قرار بگیرد و مخصوصاً رعایت اصول صحیح فنی و مهندسی‌در حفاظت ذخایر هیدروکربور و اجرای عملیات مقرر در این قرارداد به طور عموم.
۲ - نگاهداری ارقام و اطلاعات کامل از جمیع عملیات فنی که طبق این قرارداد انجام شود.
۳ - نگاهداری حسابهای عملیات خود به طریقی که ارقام و اطلاعات مربوط به هزینه‌های عملیات مزبور به طرز درست و واضح و دقیق نمایش داده‌شود. برای انجام این منظور بایستی روش حسابداری مناسبی انتخاب گردیده و در روش مزبور بر طبق تحولاتی که بعداً ممکن است پیش آید تجدید‌نظر به عمل آید.
۴ - فراهم کردن وسایل برای نمایندگان یکدیگر که در هر موقع مناسبی عملیات مورد این قرارداد و وسایل اندازه‌گیری و سنجش و آزمایش را بازرسی‌نمایند. کلیه هزینه‌های بازرسی به استثناء حقوق کارمندان مربوطه بر عهده شرکت ایمینوکو خواهد بود و به حساب هزینه عملیات منظور خواهد شد.
۵ - استخدام حداقل کارمندان خارجی و اطمینان از این که تا حدودی که معقولاً عملی باشد بیگانگان فقط برای تصدی مقاماتی استخدام شوند که‌شرکت ایمینوکو و طرف دوم (هر جا که مربوط به او باشد) نتوانند ایرانیانی حائز معلومات و تجربه کافی برای احراز آن مقامات بیابند.
۶ - تهیه طرح و برنامه‌ها برای کارآموزی و تعلیم صنعتی و فنی و همکاری در اجرای آنها با توجه به این هدف که در نتیجه اجرای برنامه‌های مذکور‌تقلیل تدریجی و مرتب کارمندان خارجی به نحوی میسر گردد که در خاتمه ده‌سال از تاریخ اجرا عده کارمندان خارجی شرکت ایمینوکو از دو درصد کل‌کارمندانی که در استخدام آن شرکت می‌باشند تجاوز ننماید و مقامات عالی اجرایی که توسط کارمندان غیر ایرانی اشغال شده از ۴۹ درصد کل مقامات‌اجرایی موجود بیشتر نباشد.
۷ - توجه دائم به حقوق و منافع ایران در جریان عملیات خود.
۸ - فراهم آوردن وسایل برای این که هر کدام از طرفین که بخواهد بتواند ظرف مدت معقولی هر گونه اطلاعی را که لازم بداند از قبیل رونوشتهای دقیق‌نقشه‌ها و مقاطع و گزارشهای مربوط به نقشه‌برداری و زمین‌شناسی و ژئوفیزیکی و حفاری و تولید و سایر امور مربوط به عملیات مقرر در این قرارداد و‌همچنین جمیع اطلاعات علمی و فنی مهم که در نتیجه عملیات آنها به دست آمده باشد از طریق نمایندگی شرکت ایمینوکو دریافت نماید. هر گونه‌اطلاعی که توسط شرکت ایمینوکو در اختیار یکی از طرفین گذاشته شود باید در همان موقع رونوشت کامل آن برای طرف دیگر نیز فرستاده شود.
۹ - شرکت ایمینوکو در تهیه و اجرای طرحهای مربوط به بهداشت بازنشستگی پس‌انداز و طرحهای مشابه دیگری که کارمندان دائمی شرکت یا افراد‌تحت تکفل آنان ممکن است از آن استفاده نمایند بایستی قوانین و مقررات مربوطه ایران را مراعات نموده و در تمام اوقات توجه لازم به روشهای مورد‌عمل در صنعت نفت ایران بنماید.
ماده ۱۴ - اطلاعات محرمانه
[ویرایش]طرف اول و طرف دوم و شرکت ایمینوکو کلیه طرحها نقشه‌ها مقاطع و گزارشها و جداول و اطلاعات علمی و فنی و هر گونه اطلاعات مشابه مربوط به‌عملیات فنی طرف دوم یا شرکت ایمینوکو را که به موجب این قرارداد مقرر است محرمانه تلقی خواهند کرد. بدین معنی که اسناد یا محتویات آن نباید‌به وسیله هیچکدام از طرفین یا شرکت ایمینوکو بدون رضایت طرفین این قرارداد افشا بشود منتها در دادن چنین رضایت بدون دلیل موجه امتناع یا تأخیر‌نباید به عمل آید.
ماده ۱۵ - پایان اکتشاف و آغاز بهره‌برداری تجاری
[ویرایش]۱ - پایان مرحله اکتشاف در مورد هر میدان نفتی تاریخی خواهد بود که طرف دوم اظهاریه‌ای کتبی حاکی از تکمیل اولین چاه تجارتی به ترتیبی که در‌زیر تعریف شده است تسلیم نماید.
در تعقیب اظهاریه مزبور باید گزارشی حاوی دلائل و مستندات مربوطه آن به طرف اول داده شود.
چاه موقعی تجاری شناخته خواهد شد که قابلیت بهره‌دهی آن بر اساس ضخامت طبقه بهره‌ده - خصوصیات پتروفیزیکی سنگهای مخزن - اطلاعات‌حاصله از تجزیه و آزمایش عوامل فشار و حجم و درجه حرارت سیالات موجود در مخزن (PVT) ضریب‌های بهره‌دهی در میزانهای مختلف تولید و‌در صورت فرض حریمی به شعاع نیم میل در اطراف حلقه چاه حاکی از این باشد که چاه در ظرف یک مدت دوازده‌ساله می‌تواند مقادیر کافی نفت تولید‌کند به طوری که ارزش آن بر اساس بهای اعلان شده‌ای که تخمین زده می‌شود معادل دو برابر قیمت تمام شده حفر چاه مزبور باشد.
آزمایشهای لازم برای اثبات تجاری بودن چاه بایستی در حضور نمایندگان طرفین انجام گیرد. صرف اثبات تجاری بودن چاه طبق تعریف فوق کافی‌نخواهد بود که ساختمان تحت‌الارضی و مخازن نفتی مربوطه قطعاً به عنوان یک میدان تجاری شناخته شود.
۲ - به محض این که طرف دوم به این نتیجه رسید که عملیات وی به مرحله کشف میدان قابل تولید به میزان تجاری رسیده است گزارش تفصیلی‌استنباط خود را به طرف اول تسلیم خواهد نمود.
۳ - گزارشی که طرف دوم به موجب بند ۲ ماده فوق به طرف اول تسلیم می‌نماید باید به طور وضوح حاوی اطلاعات فنی منجمله مراتب زیر باشد:
الف - اطلاعات زمین‌شناسی و ژئوفیزیکی - ضخامت طبقه بهره‌ده فاصله یا فواصل بین سطوح مختلف تماس سیالات - خصوصیات پتروفیزیکی‌سنگهای مخزن - تجزیه و آزمایش عوامل فشار و حجم و درجه حرارت سیالات موجود در مخزن (PVT) قابلیت بالقوه بهره‌دهی مخزن - قابلیت‌بالقوه بهره‌دهی روزانه هر چاه خصوصیات و ترکیبات مربوطه نفت مکشوفه - عمق - فشار و سایر خصوصیات مخزن.
ب - فاصله و میزان دسترس بودن مخزن از کنار دریا و نقاط عمده پخش و مصرف فراهم بودن وسائل حمل و نقل تا بازارهای فروش یا میزان مخارجی‌که برای ایجاد یا تکمیل وسائل مزبور مورد نیاز باشد.
ج - هر گونه اطلاعات مربوطه دیگر که مورد استناد طرف دوم قرار گرفته و استنباطات وی مبتنی بر آن بوده باشد.
د - نظریاتی که به وسیله کارشناس یا کارشناسانی که تصدی عملیات را بر عهده داشتند ابراز گردیده باشد.
۴ - طرف اول گزارش طرف دوم را فوراً و با کمال حسن نیت مورد بررسی قرار خواهد داد تا تشخیص دهد که آیا میدان تجاری بدان معنی که در بند ۵این ماده تعریف گردیده کشف شده است یا نه.
۵ - میدان فقط وقتی تجاری تلقی می‌شود که مقدار نفتی که استخراج آن از میدان مزبور به طور معقول قابل پیش‌بینی است طوری باشد که در صورت‌تحویل نفت در کنار دریا اگر مخارج بهره‌برداری را با هزینه اکتشاف (به شرح مقرر در بند ۷ (ب) ماده ۳۰) و با هزینه‌های حمل و بارگیری و همچنین با‌رقمی معادل (۲).(۱)۱۲ درصد قیمت اعلان شده مربوطه برای نفتی از مشخصات مشابه جمع کنند و رقم حاصله را از قیمت اعلان شده مذکور‌موضوع نمایند سود ویژه‌ای باقی بماند که میزان آن از ۲۵ درصد قیمت اعلان شده مربوطه کمتر نباشد.
۶ - هر گاه طرف اول استنباط طرف دوم را دائر بر کشف میدان تجاری موجه تشخیص دهد مراتب را به طرف دوم اطلاع خواهد داد. کلیه مخارجی که‌از تاریخ تسلیم اظهاریه طرف دوم دائر بر کشف اولین چاه تجاری تا تاریخ شروع بهره‌برداری تجاری به معنی مشروح در بند ۲ ماده ۳۳ این قرارداد انجام‌گردیده به عنوان مخارج توسعه و بهره‌برداری تلقی خواهد شد.
هر گاه طرف اول معتقد باشد که استنباط طرف دوم دائر بر کشف میدان تجاری غیر موجه است نظریات و دلایل خود را به طرف دوم اطلاع خواهد داد.در این صورت طرف دوم می‌تواند عملیات حفاری بیشتری را انجام دهد و هر گاه در نتیجه این حفاریهای اضافی وجود میدان قابل بهره‌برداری به میزان‌تجاری ثابت شود کلیه مخارجی که در فاصله تاریخ اظهاریه مربوط به اولین چاه تجاری و تاریخ شروع بهره‌برداری تجاری صورت گرفته باشد به عنوان‌مخارج توسعه و بهره‌برداری تلقی خواهد شد.
۷ - مقررات این ماده نسبت به میدانهایی که بعد از میدان اولی کشف شود نیز جاری خواهد بود.
۸ - طرف دوم تقبل می‌نماید که به محض کشف هر میدان تجارتی در صورتی که طرف اول درخواست بنماید علاوه بر سهم خود هزینه‌های طرف اول‌را (پنجاه درصد) نیز که برای توسعه بهره‌برداری چنین میدانی تا تاریخ شروع بهره‌برداری تجاری مورد لزوم است (به شرح مذکور در بند ۶ این ماده)تأمین نماید مشروط بر اینکه:
الف - طرف اول بهره‌ای معادل نرخ تنزیل فدرال رزرو بانک آمریکا به اضافه (۵).(۱)۱ - درصد بپردازد.
ب - طرف اول هزینه‌های مزبور را به دلار آمریکایی در شانزده قسط متساوی شش ماهه به طرف دوم بپردازد اولین قسط پرداختهای مزبور در سر رسید‌شش ماه پس از تاریخ شروع بهره‌برداری تجارتی و اقساط بعدی هر کدام به فاصله شش ماه از یکدیگر خواهد بود.
۹ - از تاریخ شروع بهره‌برداری تجارتی طرفین قرارداد توأماً مسئولیت پرداخت کلیه هزینه‌هایی را که بعد از تاریخ مزبور برای عملیات نفتی میدان مورد‌بحث لازم باشد بر عهده خواهند گرفت.
ماده ۱۶ - تعهدات حفاری
[ویرایش]۱ - عملیات اکتشافی بایستی قبل از خاتمه شش ماه از تاریخ اجرای قرارداد آغاز شود.
۲ - عملیات حفاری بایستی با نهایت سرعت معقول و بر طبق روش صحیح صنعت نفت آغاز شود ولی طرف دوم به هر حال حداکثر ظرف ۱۸ ماه از‌تاریخ اجرای قرارداد بایستی اقلاً حفاری یک چاه نفت را در ناحیه‌ای که به موجب این قرارداد به دستگاه مختلط واگذار شده‌است آغاز کرده باشد.
۳ - اگر در خاتمه دوازده سال از تاریخ اجرای قرارداد طرف دوم به بهره‌برداری تجاری در ناحیه‌ای که به موجب این قرارداد به دستگاه مختلط واگذار‌گردیده نرسد قرارداد حاضر کان‌لم‌یکن تلقی و شرکت ایمینوکو منحل خواهد شد.
ماده ۱۷ - استفاده از اراضی
[ویرایش]۱ - شرکت ایمینوکو حق خواهد داشت که از کلیه اراضی بایر متعلق به دولت که برای استفاده به منظور عملیات مقرر در این قرار داد به نحو معقول‌مورد لزوم باشد مجاناً استفاده نماید.
استفاده از این گونه اراضی مشروط به موافقت قبلی و کتبی دولت خواهد بود درخواست موافقت توسط طرف اول به عمل خواهد آمد و نباید به طور‌غیر معقول مورد رد یا تأخیر واقع شود.
۲ - در مواردی که شرکت ایمینوکو برای اجرای عملیات مقرر در این قرارداد احتیاج به استفاده از اراضی دائر متعلق به دولت داشته باشد تحصیل این‌اراضی در مقابل پرداخت بهای عادله یا مال‌الاجاره به دولت خواهد بود. درخواست تحصیل اراضی مزبور از طریق طرف اول انجام خواهد گرفت.
۳ - هر گاه شرکت ایمینوکو احتیاج به اراضی داشته باشد که متعلق به مالک خصوصی باشد خرید یا اجاره آنها از طریق مذاکره مستقیم با مالک انجام‌خواهد گرفت.
معذالک شرکت ایمینوکو می‌تواند از طرف اول تقاضا کند در مذاکرات مزبور مداخله و با استفاده از مقررات اساسنامه شرکت ملی نفت ایران در مورد‌تحصیل اراضی به شرکت مزبور کمک کند.
۴ - هیچگونه تقلیلی که به موجب مقررات ماده ۳ این قرارداد در ناحیه عملیات حاصل می‌شود نسبت به حقوقی که به موجب مقررات این ماده در‌اراضی مورد استرداد کسب شده باشد مؤثر نخواهد بود.
ماده ۱۸ - حقوق ارتفاقی
[ویرایش]هر گاه شرکت ایمینوکو به منظور انجام عملیات خود در حدود معقول در رو یا در زیر زمین (خواه در داخل ناحیه عملیات یا خارج از آن) حقی "از قبیل‌حقوق ارتفاقی و حق عبور و مرور و حق احداث و کشیدن راه و راه‌آهن و لوله و خطوط لوله و مجرای فاضلاب و زه‌کشی و سیم‌کشی و خطوط و نظایر‌آن لازم داشته باشد" مراتب را کتباً به طرف اول اطلاع خواهد داد. طرف اول حقوقی را که شرکت ایمینوکو لازم دارد در مورد اراضی مشروح در بند ۱ ماده ۱۷ به طور مجانی و در موارد دیگر در مقابل پرداخت قیمت یا اجاره بهای عادله برای شرکت مزبور تحصیل خواهد نمود. مبالغی که بدین ترتیب‌توسط طرف اول پرداخت می‌شود از طرف دستگاه مختلط (متساویاً به وسیله طرفین این قرارداد) به طرف اول مسترد خواهد گردید.
ماده ۱۹ - استفاده از آب
[ویرایش]۱ - شرکت ایمینوکو می‌تواند به منظور اجرای عملیات مقرر در این قرارداد با موافقت کتبی دولت از کلیه آبهایی که در سطح یا در تحت اراضی که به‌موجب این قرارداد حق استفاده از آن را دارد و یا در اراضی متعلق به دولت که مورد استفاده دولت یا دیگران نباشد یافت شود استفاده نماید. درخواست‌موافقت از طریق طرف اول به عمل خواهد آمد و نباید به طور غیر معقول مورد رد یا تأخیر واقع شود. استفاده از آب مجانی لیکن مشروط به رعایت‌حقوق اشخاص ثالث و پرداختهای متداول دیگر خواهد بود.
۲ - هر گاه شرکت ایمینوکو به طور معقول احتیاج به استفاده از آبهایی داشته باشد که در اراضی غیر از آنچه فوقاً ذکر شد واقع باشد برای کسب حقوق‌مزبور از طریق مذاکره مستقیم اقدام خواهد کرد. بهاء یا اجاره‌ای که در مقابل حقوق مزبور پرداخت می‌شود باید معقول بوده و از بهای عادله حقوق‌مشابه در اراضی مجاور تجاوز ننماید.
ماده ۲۰ - مصالح ساختمانی
[ویرایش]شرکت ایمینوکو می‌تواند برای عملیات خود و با رعایت حقوق اشخاص ثالث از زمینهایی که مورد استفاده او است و همچنین از زمینهایی که در داخل‌ناحیه عملیات متعلق به دولت است و مورد استفاده دولت یا دیگران نیست هر نوع خاک و شن و آهک و سنگ و گچ و سایر مصالح ساختمانی را‌برداشت و استفاده نماید مشروط بر این که خسارات وارده بر اشخاص ثالث را که در نتیجه این برداشت یا استفاده ممکن است متضرر بشوند به میزان‌عادلانه‌ای جبران نماید.
ماده ۲۱ - تهیه برنامه فروش و تحویل
[ویرایش]۱ - هر یک از طرفین نهایت مساعی خود را به کار خواهد برد تا فروش نفت را به حداکثر میزانی که از نقطه نظر اقتصادی موجه باشد تأمین نماید.
۲ - برنامه بهره‌برداری برای هر سال توسط شرکت ایمینوکو حداقل شش ماه جلوتر از پایان سال قبل طبق شرایط زیر و با رعایت نحوه تقدم و تأخر‌مذکور در این ماده تهیه خواهد شد.
الف - شرکت ایمینوکو برای اجرای عملیات خود در ایران که به موجب این قرارداد مقرر شده حق خواهد داشت از نفتی که تولید کرده یا ساخته به طور‌مجانی مصرف نماید استفاده مزبور محدود به مصرف اختصاصی و مورد لزوم آن شرکت خواهد بود.
هر گاه طی دوره اکتشافی وجود یک میدان تجاری محرز شناخته شود طرف دوم نصف قیمت تمام شده نفتی را که در عملیات اکتشافی مربوطه به‌مصرف رسیده باشد به طرف اول خواهد پرداخت.
ب - شرکت ایمینوکو نفت مورد احتیاج مصرف داخلی را طبق مقررات ماده ۲۵ به طرف اول تحویل خواهد داد.
ج - شرکت ایمینوکو مقادیر نفتی را که طرفین اول و دوم قرارداد برای انجام تعهداتی که به موجب قراردادهای فروش و احتیاجات بازار لازم داشته‌باشند طبق ماده ۲۲ تحویل خواهد داد.
۳ - طرفین قرارداد جزییات طرز عمل مربوط به احتیاجات و برنامه‌های برداشت نفت را با توافق معین خواهند کرد.
ماده ۲۲ - تحویل نفت به طرفین قرارداد به منظور صادرات
[ویرایش]۱ - تعیین مقادیر نفتی که به موجب جزء ج از بند ۲ ماده ۲۱ باید به طرفین اول و دوم تحویل شود به نحو مذکور زیر انجام خواهد گرفت:
شرکت ایمینوکو بایستی برآورد تولید خود را که مطابق بند ۲ ماده ۲۱ تهیه می‌کند به طرفین اول و دوم اعلام نماید هر یک از طرفین می‌تواند نصف‌مقدار نفت آماده صدور را از شرکت ایمینوکو دریافت نماید و نیز می‌تواند هر قسمت از نصف دیگر را تا حدی که طرف دیگر مایل به تحویل گرفتن آن‌نباشد خریداری کند.
۲ - چنانچه یکی از طرفین قرارداد در عرض سال تقویمی بیش از سهم خود (پنجاه درصد) برداشت نماید نصف مابه‌التفاوت مقادیر برداشتهای مربوطه‌طرفین به عنوان خرید از طرف دیگر تلقی می‌شود و باید بابت آن مبلغی به طرف مزبور پرداخت نماید.
این مبلغ معادل حاصل ضرب حجم اضافه برداشت در نصف مجموع ارقام زیر خواهد بود:
الف - متوسط واقعی سالانه بهای اعلان شده.
ب - هزینه تولید یک واحد.
ج - هر گونه مخارج دیگری که طبق مقررات مالیاتی بتوان آن را جز و هزینه تولید به حساب آورد.
۳ - در صورتی که تغییراتی در مبانی قیمت‌گذاری نفت خام خاورمیانه و یا در مقررات مالیاتی ایران حاصل شود که در مقررات بند ۲ این ماده تأثیر نماید‌طرفین قرارداد به منظور اتخاذ ترتیبات جدیدی با هم مذاکره خواهند کرد. ترتیبات جدید باید به نحوی باشد که در مقام مقایسه با ترتیبات موجود یکی‌از طرفین نتواند به زیان طرف دیگر از آن منتفع گردد.
ماده ۲۳ - مالکیت و صدور نفت
[ویرایش]۱ - پنجاه درصد از نفتی که در ناحیه عملیات تولید شود در سر چاه به ملکیت طرف اول و پنجاه درصد دیگر به ملکیت طرف دوم در خواهد آمد.
۲ - صادرات نفت تولید شده از ناحیه عملیات از حقوق گمرکی و مالیات صادراتی معاف بوده و مشمول هیچگونه مالیات یا عوارض یا پرداختهای‌دیگری به مقامات دولتی ایرانی اعم از مرکزی یا محلی نخواهد بود.
۳ - طرف اول و طرف دوم و مشتریان آنها می‌توانند نفت را از ایران آزادانه و بدون احتیاج به هیچ گونه پروانه و تشریفات خاصی مگر تنظیم اسناد و‌انجام تشریفات مقرر در بند ۶ ماده ۳۲ این قرارداد صادر نمایند.
۴ - در مورد آنچه راجع به صادرات در این ماده قید شده و آنچه راجع به واردات و صدور مجدد آن در ماده ۳۲ مقرر است صادرکننده یا واردکننده‌نسبت به بیمه کشتی و ملوانان و محمولات و کرایه حمل و تعیین بیمه‌گر و تشخیص میزان بیمه مزبور مختار خواهد بود.
۵ - طرف دوم در شرایط معقول نسبت به حمل نفت خام و محصولات نفتی از طریق خطوط لوله‌ای که در اختیار طرف اول و یا توسط نفتکش‌هایی که‌در مالکیت ایرانی می‌باشد اولویت قائل خواهد شد.
ماده ۲۴ - قیمتهای اعلان شده
[ویرایش]طرفین اول و دوم هر کدام قیمتهای اعلان شده نفت را به مبلغی که توسط هیأت مدیره ایمینوکو معین و مورد تصویب قرار گرفته باشد منتشر خواهند‌نمود. قیمتهای اعلان شده مزبور بر اساس تعریفی که در ماده یک بند ط مقرر است معین خواهد شد.
نفت خامی که به موجب این قرارداد تولید شده باشد توسط طرفین اول و دوم و یا هر شرکت بازرگانی به قیمتهای اعلان شده منهای هر گونه تخفیفی‌که طبق مقررات جزء ط از ماده یازده قانون نفت به تصویب طرف اول رسیده باشد در ایران فروخته خواهد شد.
این مقررات شامل مواردی که نفت توسط یکی از طرفین به طرف دیگر یا توسط یکی از آنها به یک شرکت بازرگانی فروخته شود نخواهد بود.
ماده ۲۵ - نفت خام برای مصرف داخلی
[ویرایش]۱ - شرکت ایمینوکو مقادیری از نفت خام تولید و ذخیره شده در ناحیه عملیات را که طرف اول برای مصرف داخلی ایران درخواست کند تحویل‌خواهد داد مشروط بر آنکه:
الف - طرف اول به موجب اعلام کتبی احتیاجات خود را طبق ترتیبی که باید مورد توافق قرار گیرد به شرکت ایمینوکو اطلاع دهد.
ب - تا میزانی که شرکت ایمینوکو برای اجرای عملیات خود احتیاج به مصرف نفت خام داشته باشد طرف اول از شرکت مزبور تقاضای تحویل نفت‌خام ننماید.
ج - میزان تقاضای طرف اول برای تحویل نفت خام از شرکت ایمینوکو در مورد هر دوره سالیانه نباید با میزان تقاضای وی از عاملین دیگر که در کشور‌ایران انجام عملیات مشابهی را متعهد می‌باشند نامتناسب باشد و به هر حال میزان تقاضای مزبور در هر دوره سالیانه نباید از ده درصد کل تولید دستگاه‌مختلط تجاوز نماید.
د - شرکت ایمینوکو ملزم نباشد که برای تأمین احتیاجات طرف اول مقدار تولید نفت خام را به میزان زاید بر حداکثر معقول بالا ببرد.
۲ - نفت خامی که تحویل آن طبق بند ۱ این ماده مورد تقاضا واقع می‌گردد توسط شرکت ایمینوکو در هر نقطه از میدان تولید یا نقاط مجاور آن که‌شرکت ایمینوکو تعیین نماید به طرف اول تحویل خواهد گردید. طرفین اول و دوم هر یک سهم متساوی از مقدار تحویلی مزبور را بر عهده خواهند‌داشت و مالکیت نفت خام تحویلی در محل تحویل به طرف اول منتقل خواهد شد.
۳ - طرف اول در برابر نفت خامی که طبق مقررات بند ۱ این ماده از طرف دوم تحویل می‌گیرد مبلغی معادل قیمتی که سهم مزبور برای طرف دوم تمام شده به اضافه حق‌العملی مساوی چهارده سنت برای هر متر مکعب نفت به طرف دوم خواهد پرداخت. پرداخت مزبور ظرف پانزده روز از تاریخی که‌طرف دوم صورت حساب موقتی آن را ارائه می‌نماید انجام خواهد گرفت ظرف سه ماه بعد از خاتمه هر سال تقویمی طرف دوم صورت حسابهای خود‌را برای سال مزبور بر اساس تعیین قطعی قیمت تمام شده که از طرف شرکت ایمینوکو به عمل می‌آید تعدیل خواهد نمود و تفاوت‌های حاصله به‌اختلاف موارد در بدهکار یا بستانکار حساب طرف اول ملحوظ خواهد شد و تصفیه حساب ظرف پانزده روز از ارائه صورت بدهکار یا بستانکار‌حساب طرف اول ملحوظ خواهد شد و تصفیه حساب ظرف پانزده روز از ارائه صورت بدهکار یا بستانکار مزبور به عمل خواهد آمد.
۴ - قیمت تمام شده مذکور در بند ۳ این ماده از طریق تقسیم هزینه کل واحد تولیدی مربوطه به ناحیه بر اساس متر مکعب طبق روش صحیح‌محاسباتی معمول صنعت نفت تعیین خواهد گردید.
ماده ۲۶ - گاز طبیعی
[ویرایش]۱ - شرکت ایمینوکو از گاز طبیعی که تولید می‌نماید در حدودی که دستگاه مختلط بعد از تأمین مصرف عملیات مقرر در این قرارداد موجود داشته باشد‌هر مقدار که برای تأمین مصرف داخلی ایران مورد احتیاج طرف اول باشد بدون هیچگونه پرداختی غیر از آنچه در همین ماده مقرر است به طرف مزبور‌تحویل خواهد نمود مصرف داخلی گاز در ایران شامل احتیاجات مربوط به تهیه مشتقات در ایران نیز خواهد بود اعم از این که مشتقات مزبور مصرف‌داخلی داشته یا برای صادرات باشد.
۲ - شرکت ایمینوکو بعد از تأمین احتیاجات مشروح در بند ۱ این ماده هر مقدار از گاز که برای تأمین تعهدات طرفین اول و دوم که ممکن است در مقابل‌خریداران بر عهده گرفته باشند لازم باشد به طرفین مزبور تحویل خواهد نمود مقادیر قابل تحویل به هر یک از طرفین طبق شرایط مقرر در ماده ۲۲تعیین خواهد گردید.
۳ - در مورد گاز طبیعی که توأماً با نفت خام تولید می‌شود محل تحویل به طرف اول در دستگاه جداکننده نفت از گاز در میدان نفت خواهد بود و در‌موارد دیگر محل تحویل محلی خواهد بود در میدان گاز و یا در مجاورت آن به نحوی که شرکت ایمینوکو تعیین کند.
۴ - در مواردی که گاز طبیعی که به طرف اول تحویل شده و یا خواهد شد گازی باشد که در نتیجه تولید نفت خام به دست آید مقررات زیر مجری‌خواهد بود:
الف - چنانچه برای تحویل گاز طبیعی به طرف اول ایجاد وسایل اضافی ضروری گردد سرمایه لازم برای چنین عملی به عهده طرف اول خواهد بود.گرداندن این وسائل اضافی و همچنین سایر وسائل تولید و تحویل گاز طبیعی به طرف اول با شرکت ایمینوکو خواهد بود.
ب - طرف اول هزینه‌هایی را که شرکت ایمینوکو بابت تحویل گاز طبیعی سهم طرف دوم (منجمله هزینه‌های گرداندن وسائل مربوطه) بر عهده می‌گیرد‌به طرف دوم خواهد پرداخت.
۵ - در مواردی که گاز طبیعی تحویلی به طرف اول از میدانی تولید شده باشد که محصول آن در درجه اول گاز طبیعی باشد مقررات زیر مجری خواهد‌بود:
الف - اگر گاز تولید شده از میدان مزبور منحصراً برای تحویل به طرف اول باشد سرمایه‌ای که برای ایجاد وسائل اضافی به منظور آماده کردن میدان برای‌بهره‌برداری و تولید و تحویل گاز پس از ورود به مرحله تولید لزوم پیدا کند به عهده طرف اول خواهد بود گرداندن تمام اینگونه وسائل اضافی و‌همچنین کلیه وسائل تولید و تحویل گاز طبیعی به طرف اول با شرکت ایمینوکو خواهد بود.
طرف اول هزینه‌هایی را که شرکت ایمینوکو برای تولید سهم‌طرف دوم از گاز طبیعی و تحویل آن به طرف اول متحمل شده (منجمله هزینه‌های گرداندن تمام دستگاههای مربوط به تولید و تحویل سهم طرف دوم)به طرف دوم خواهد پرداخت.
ب - اگر شرکت ایمینوکو و یا طرف دوم نیز از گاز طبیعی میدانی برداشت کنند کلیه هزینه‌های جاری بین استفاده‌کنندگان از گاز به نسبت برداشت هر‌یک تقسیم خواهد شد.
ماده ۲۷ - مقررات پولی بین طرفین
[ویرایش]طرفین اول و دوم تقبل می‌نمایند که هر یک نصف وجوهی را که برای عملیات شرکت ایمینوکو لازم باشد تأمین نماید.
ماده ۲۸ - حسابها به چه پولی نگاهداشته خواهد شد - ارز
[ویرایش]۱ - پرداخت مالیات بر درآمد بابت عملیات موضوع این قرارداد و هر مبلغ دیگری که مشمول مقررات بند ۲ ماده ۲۲ و ماده ۲۹ باشد به دلار آمریکایی یا‌به لیره انگلیسی یا به هر پول دیگری که مورد قبول بانک ملی ایران باشد انجام خواهد گرفت. جز در مواردی که به موجب این ماده استثنا شده باشد هر‌گونه پرداخت دیگر به طرف اول یا به دولت ایران و نیز هر گونه پرداخت از طرف اول به شرکت ایمینوکو یا به طرف دوم به پول رایج ایران به عمل‌خواهد آمد.
۲ - دفاتر اصلی و محاسبات شرکت ایمینوکو و طرف دوم به دلار آمریکایی نگاهداری خواهد شد و به این منظور تبدیل پول ایران به دلار آمریکایی و‌دلار آمریکایی به پول ایران به نرخ معدل واقعی ماهیانه‌ای تسعیر خواهد شد که به آن نرخ پول ایران توسط شرکت ایمینوکو یا طرف دوم در ماه مزبور در‌مقابل دلار آمریکایی خریداری شده است و هر گاه اینگونه خرید ظرف ماه مزبور به عمل نیامده باشد نرخ خرید نزدیکترین ماههای پیش مأخذ تسعیر‌خواهد بود. در آخر هر دوره سالیانه مابه‌التفاوت حاصل از تغییرات نرخ ارز در دفاتر شرکت ایمینوکو یا در دفاتر طرف دوم بر حسب مورد به مخارج‌عملیات شرکت ایمینوکو یا طرف دوم اضافه یا کسر خواهد شد.
۳ - دولت ایران وسایلی فراهم خواهد کرد که شرکت ایمینوکو یا طرف دوم مطمئناً بتوانند پول ایران را در مقابل دلار آمریکایی بدون تبعیض و به نرخ‌تسعیر بانک که در روز معین برای مشتریان پول ایران در مقابل دلار آمریکایی به طور عموم در دسترس باشد خریداری نمایند. چنانچه در هر موقع‌چندین نرخ تسعیر بانکی موجود باشد نرخی که بیشترین مبلغ پول ایران را عاید می‌سازد ملاک عمل قرار خواهد گرفت. کلیه بهای گواهی‌نامه ارزی‌حق‌العمل دستمزد و امثال آن جزء نرخ ارز محسوب خواهد شد.
۴ - شرکت ایمینوکو یا طرف دوم ملزم به تبدیل هیچ قسمت از وجوه خود به پول ایران نخواهند بود ولی وجوهی را که برای پرداخت هزینه‌های‌عملیات خود در ایران لازم می‌دانند باید از طریق بانکهای مجاز به پول ایران تبدیل کنند.
۵ - در مدت این قرارداد و پس از پایان مدت این قرارداد شرکت ایمینوکو یا طرف دوم ممنوع نخواهند بود از این که هر گونه وجوه یا دارایی را آزادانه در‌خارج از ایران داشته باشند یا آن را نقل و انتقال دهند ولو آن که این وجوه یا دارایی از عملیات آنها در ایران به دست آمده باشد و همچنین ممنوع نخواهد‌بود از این که حسابهایی به ارز خارجی در بانک ملی ایران داشته باشند و وجوه موجود در بستانکار حسابهای خود را تا حدودی که وجوه و‌دارایی‌های مزبور به وسیله شرکت ایمینوکو یا به وسیله طرف دوم طبق مقررات این قرارداد به ایران وارد شده و یا از عملیات آنها حاصل شده باشد‌آزادانه نگاهداشته یا منتقل و صادر نمایند.
۶ - هزینه‌ها و عایداتی که به ارزی غیر از دلار آمریکایی یا پول ایران باشد بر اساس متوسط نرخهای خرید و فروش ارز مورد بحث در نیویورک در پایان‌وقت اداری در روزی که هزینه‌ها یا عایدات مزبور صورت گرفته باشد (طبق گواهی فرست نشنال سیتی بانک) به دلار آمریکایی تسعیر خواهد شد.
۷ - الف - از نظر این قرارداد و برای تعیین درآمد ناویژه حاصله در ایران از نقطه نظر مالیات بر درآمد دولت ایران چنانچه بهای اعلان شده به ارزی غیر از‌دلار آمریکایی باشد تسعیر آن به دلار آمریکایی بر اساس ارزش برابری روز که طبق مقررات اساسنامه صندوق بین‌المللی پول تعیین شده باشد خواهد‌بود. در صورتی که ارزش برابری مزبور تعیین نشده باشد طرف اول و طرف دوم سعی خواهند کرد که در خصوص تعیین اساس قابل قبولی برای تسعیر‌مزبور توافق حاصل نمایند. در صورت عدم حصول توافق تسعیر بر اساس متوسط نرخهای خرید و فروش ارز بین دلار آمریکایی و ارز مذکور در پایان‌وقت اداری روز مورد بحث در نیویورک طبق گواهی بانک ملی ایران به عمل خواهد آمد.
ب - هر گاه روزی نرخ خرید و فروش ارز در نیویورک معین نگردد نرخی که به جای متوسط نرخ خرید و فروش ارز در نیویورک باید ملاک عمل قرار‌گیرد عبارت خواهد بود از متوسط آخرین نرخهای قبلی ارز مورد بحث در نیویورک که به وسیله بانک ملی ایران گواهی شده باشد در صورتی که ارز‌خارجی مورد بحث در نیویورک نرخ‌بندی نشده باشد نرخی که باید برای منظورهای مذکور در فوق به جای متوسط نرخهای خرید و فروش ارز در‌نیویورک به کار رود عبارت از نرخی خواهد بود که اتحادیه بانکهای سویس - زوریخ با توجه به معاملات با آن ارز مناسب تشخیص دهد.
۸ - دولت ایران اطمینان می‌دهد که بعد از خاتمه این قرارداد وجوهی که به پول ایران در اختیار شرکت ایمینوکو یا در اختیار طرف دوم باشد تا آنجا که‌وجوه مزبور طبق این قرارداد به ایران وارد شده یا از عملیاتی که به موجب این قرارداد بر عهده دارند حاصل شده باشد به درخواست آنان و بدون‌هیچگونه تبعیض به نرخ بانکی که به طور عموم مورد دسترس خریداران دلار آمریکایی باشد به دلار آمریکایی قابل تبدیل خواهد بود.
۹ - مدیران و کارکنان غیر ایرانی شرکت ایمینوکو یا طرف دوم و خانواده‌های آنها ممنوع نخواهند بود از این که وجوه یا دارایی را که در خارج از ایران‌دارنده آزادانه نگاهداشته یا انتقال دهند و می‌توانند هر قسمت از این وجوه را که برای حوائج آنها ولی نه به منظور سفته بازی ضروری باشد به ایران‌انتقال دهند این قبیل اشخاص مجاز نخواهند بود که در ایران معاملات ارزی از هر قبیل غیر از طریق بانک مجاز یا طرق دیگر که دولت تصویب کند‌انجام دهند.
۱۰ - مدیران یا کارمندان غیر ایرانی شرکت ایمینوکو یا طرف دوم که حقوق آنان به ریال پرداخت می‌شود حق خواهند داشت طی هر سال در مدت ادامه‌خدمت خود در ایران مبلغی معادل حداکثر ۵۰٪ حقوق خالص (پس از کسر مالیات) خود در آن سال را به ارز کشور محل اقامت عادی خود آزادانه از‌ایران خارج کنند.
۱۱ - مدیران یا کارکنان غیر ایرانی شرکت ایمینوکو یا طرف دوم در خاتمه خدمت خود در ایران که ایران را ترک می‌نمایند حق خواهند داشت مبلغی که‌از پنجاه درصد حقوق ناویژه ۲۴ ماه اخیر خدمت آنها متجاوز نباشد به ارز کشور محل اقامت عادی خود آزادانه از ایران خارج کنند.
ماده ۲۹ - تعهد مخارج و حق‌الارض
[ویرایش]۱ - طرف دوم قبل از انقضای مدت سی روز از تاریخ اجرا مبلغ سی و چهار میلیون دلار آمریکایی (۳۴۰۰۰۰۰۰ دلار) به عنوان پذیره به طرف اول‌خواهد پرداخت مبلغ مزبور در یکی از بانکهای نیویورک به حساب طرف اول گذاشته خواهد شد شماره حساب مزبور و نام و آدرس بانک مذکور به‌وسیله طرف اول حداقل ده روز جلوتر از تاریخی که پرداخت آن باید انجام گیرد کتباً به طرف دوم اخطار خواهد شد.
۲ - طرف دوم با رعایت مقررات بند ۳ زیر طی دوازده سال اول از تاریخ اجرا حداقل مبلغ چهل و هشت میلیون دلار (۴۸۰۰۰۰۰۰ دلار) برای عملیاتی‌که به موجب این قرارداد متعهد گردیده است مستقیماً و یا از طریق شرکت ایمینوکو خرج خواهد کرد. از حداقل مزبور مقداری که برای هر یک از دوازده‌سال باید خرج شود طبق جدول زیر خواهد بود.
دوره‌های سالیانه بعد از تاریخ اجرا مبلغ
....................................................................
دوره سالیانه اول و هر یک از دوره‌های سالیانه
بعدی تا خاتمه سال چهارم ۶۰۰۰۰۰۰ دلار آمریکایی.
دوره سالیانه پنجم و هر یک از دوره‌های سالهای
بعدی تا خاتمه سال دوازدهم ۳۰۰۰۰۰۰ دلار آمریکایی.
۳ - ظرف شصت روز بعد از خاتمه سال چهارم میزان کل مخارجی که طرف دوم در عملیات خود ضمن چهار سال گذشته به مصرف رسانیده است‌معین خواهد گردید.
الف - چنانچه مخارج مزبور از میزانی که برای خرج در دوره مورد بحث معین گردیده بود کمتر باشد تفاوت آن طبق بند ۶ این ماده به حساب دستگاه‌مختلط در عملیات توسعه خرج خواهد شد و یا ۵۰٪ از تفاوت مزبور به طرف اول پرداخت خواهد گردید.
ب - چنانچه مخارج مزبور از میزانی که برای خرج در دوره مورد بحث معین گردیده بوده بیشتر باشد اضافه آن از مبلغی که برای مخارج هشت سال‌آینده تعیین گردیده است کم خواهد شد.
ج - در صورتی که به علت پیش آمد فرس ماژور به نحو مقرر در این قرارداد اجرای عملیات طرف دوم غیر ممکن گردد یا به علت مزبور اجرای آن‌عملیات در یک یا چند سال به مانعی برخورد کند یا به تأخیر افتد این امر تأثیری در میزان تقسیم مخارجی که به شرح جدول مندرج در بند ۲ این ماده‌مقرر است نخواهد داشت مشروط بر این که طرف دوم بعد از رفع پیشامد مزبور کلیه تعهداتی را که به موجب بند ۲ فوق بر عهده دارد قبل از انقضای‌سال دوازدهم از تاریخ اجرا یا در صورتی که قرارداد به علت پیشامد فرس ماژور تمدید شده باشد قبل از انقضای مدت اضافی مذکور انجام داده باشد.
۴ - در طول مدت چهار سال اول عملیات اکتشافی تحت هیچ عنوانی به جز در موارد فرس ماژور به نحو مقرر در این قرارداد موقوف یا تعطیل نخواهد‌شد لیکن در انقضای مدت مزبور نیز در انقضای هر یک از هشت سال بعدی در صورتی که طرف دوم ملاحظه نماید که شرایط زیر زمینی ناحیه عملیات(به شرح مقرر در ضمیمه الف) طوری است که کشف نفت به میزان تجاری برای او غیر مقدور به نظر می‌رسد می‌تواند از ادامه دادن به عملیات اکتشافی‌در ناحیه مزبور خود داری نماید و در این صورت باید قصد خود را به طرف اول اعلام نموده از حقوق خود نسبت به ناحیه مزبور صرف نظر کند لیکن‌باید ثابت نماید که کلیه امور اکتشافی تا تاریخ اعلام مزبور طبق برنامه به موقع اجرا گذارده شده و کلیه مبالغی که برای خرج کردن در دوره مقدم بر اعلام‌مزبور در نظر گرفته شده بود بالتمام خرج شده است. هر گاه تا تاریخ اعلام مزبور مقداری از مبالغی مزبور خرج نشده باشد طرف دوم باید نصف مقدار‌خرج نشده مزبور را به طرف اول بپردازد. طرف دوم در تاریخ اجرا ضمانت‌نامه‌ای از بانکی که مورد قبول طرف اول باشد به مبلغ بیست و چهار میلیون‌دلار آمریکایی (۲۴۰۰۰۰۰۰ دلار) که معادل حداقل تعهد مخارج اکتشافی طرف دوم ظرف چهار سال اول است به طرف اول تسلیم خواهد نمود.
مبلغ‌ضمانتنامه مذکور هرساله به نسبت مبالغی که طرف دوم بابت عملیات اکتشافی در سال مزبور عملا خرج نموده یا بتوان جزء مخارج اکتشافی در آن سال‌محسوب نمود قابل تقلیل خواهد بود.
۵ - در صورتی که در انقضای سال دوازدهم نفت کشف شده لیکن حداقل مبلغی که به موجب بند ۲ این ماده مقرر است کلاً به مصرف نرسیده باشد‌طرف دوم ملزم خواهد بود که نصف مقدار خرج نشده را به طرف اول بپردازد.
۶ - پس از کشف نفت در ناحیه عملیات به میزان تجارتی طرف دوم می‌تواند اقلاً شصت روز پیش از شروع هر دوره سالیانه به طرف اول اعلام کند که‌قصد دارد به جای اجرای تمام یا قسمتی از بقیه تعهدات مربوط به مخارج مشروح در بند دوم این ماده مبلغ معینی به حساب دستگاه مختلط برای‌عملیاتی غیر از اکتشاف خرج کند مخارجی که به این ترتیب به عمل آید به منزله مخارجی خواهد بود که در اجرای مقررات بند ۲ این ماده به عمل آمده‌باشد و در این صورت از تعهدات طرف اول برای پرداخت هزینه عملیات دستگاه مختلط به میزان نصف مخارج مزبور کسر خواهد شد.
۷ - هر گاه کلیه تعهدات مربوط به مخارج به شرح مقرر در بند ۲ این ماده انجام گردیده اما قسمتی از مخارج به نحو مقرر در بند ۶ برای عملیاتی غیر از‌امور اکتشافی به مصرف رسیده باشد و چنانچه بعداً به نظر طرف دوم برای امور اکتشافی ظرف بقیه دوره دوازده‌ساله اکتشاف مخارج اضافی لازم شود‌مخارج اضافی مزبور ممکن است توسط طرف دوم انجام شود و چنین مخارج اضافی بر عهده طرف دوم خواهد بود.
۸ - طرف دوم برای هر قسمت از ناحیه عملیات (با توجه به تقلیلی که در نتیجه استرداد حاصل شده) که طبق بند ۲ ماده ۳۳ و بند ۶ از ماده ۳ این‌قرارداد در آن بهره‌برداری تجاری به ثبوت رسید حق‌الارض سالانه‌ای به دلار آمریکایی معادل مبالغی که در ستون الف زیر معین گردیده به طرف اول‌خواهد پرداخت.
تاریخ پرداخت ستون الف حق‌الارض برای هر کیلومتر مربع
....................................................................................
در تاریخ آغاز بهره‌برداری
به میزان تجاری و هر یک از
سالروزهای بعدی آن تا خاتمه سال پنجم ۴۰۰ دلار آمریکایی
در سالروز ششم و هر یک از سالروزهای
بعدی آن تا خاتمه سال دهم ۴۸۰ دلار آمریکایی
در سالروز یازدهم و هر یک از سالروزهای
بعدی آن تا خاتمه سال پانزدهم ۶۰۰ دلار آمریکایی
در سالروز شانزدهم و هر یک از سالروزهای
بعدی آن تا خاتمه سال بیستم ۷۸۰ دلار آمریکایی
در سالروز بیست و یکم و هر یک از
سالروزهای متعاقب آن تا خاتمه سال بیست و پنجم ۱۰۵۰ دلار آمریکایی
هر گاه بهره‌برداری تجاری قبل از خاتمه دوازده سال دوره اکتشافی شروع گردد از حق‌الارض‌های فوق نسبت به هر سال مبلغی به شرح زیر کسر خواهد‌شد:
تاریخ پرداخت ستون الف حق‌الارض برای هر کیلومتر مربع
............................................................................................
در سالروز اول و دوم از تاریخ اجرا ۵۲٫۵۰ دلار آمریکایی
در سالروز سوم و چهارم از تاریخ اجرا ۱۰۵ دلار آمریکایی
در سالروز پنجم و ششم از تاریخ اجرا ۱۵۷٫۵۰ دلار آمریکایی
در سالروز هفتم و هشتم از تاریخ اجرا ۲۱۰ دلار آمریکایی
در سالروز نهم و دهم از تاریخ اجرا ۲۶۲٫۵۰ دلار آمریکایی
در سالروز یازدهم و دوازدهم از تاریخ اجرا ۳۱۵ دلار آمریکایی
حقالارضهایی که طبق مقررات این ماده پرداخت می‌گردد جزء هزینه‌های جاری منظور خواهد شد.
۹ - هر وقت سطح تولید از قطعه "ر" که در ضمیمه الف توصیف گردیده روزانه به میزان متوسط دویست هزار بشکه برسد و مدت سی روز متوالی از آن‌سطح پایین نیاید مبلغ ده میلیون دلار آمریکایی (۱۰۰۰۰۰۰۰) به عنوان پذیره بهره‌برداری توسط طرف دوم به طرف اول پرداخت خواهد شد. پرداخت‌مبلغ مزبور ظرف سی روز پس از پایان مدت سی روز متوالی مذکور فوق انجام خواهد گرفت.
ماده ۳۰ - مالیات
[ویرایش]۱ - طرف اول و هر یک از اشخاص که به موجب این قرارداد جزء طرف دوم می‌باشند و هر شرکت بازرگانی نسبت به سود ویژه حاصله از عملیات مقرر‌در این قرارداد طبق مقررات قانون مالیات بر درآمد ایران که در هر موقع قابل اجرا باشد مشمول پرداخت مالیات خواهند بود.
۲ - دولت ایران تضمین می‌نماید که نرخ مالیات بر درآمد یا سایر مقررات مربوط به تعیین سود ویژه ناظر بر طرفین اول و دوم و هر شرکت بازرگانی‌نامساعدتر از نرخها و مقرراتی نباشد که ناظر بر سایر شرکتهایی است که در ایران به عملیات مشابه اشتغال داشته و جمعاً بیش از پنجاه درصد نفت خام‌ایران را تولید یا موجبات تولید آن را فراهم می‌کنند.
۳ - شرکت ایمینوکو که صرفاً به عنوان عامل غیرانتفاعی طبق مقررات این قرارداد عمل می‌کند مشمول مالیات نخواهد بود و همچنین ارتباطی که بین‌طرفین قرارداد به عنوان دستگاه مختلط ایجاد گردیده مشمول تعهدات مالیاتی نخواهد بود.
۴ - بدهی مالیاتی طرف اول و اشخاص جز و طرف دوم و هر شرکت بازرگانی بر اساس سود ویژه حاصله از عملیات مقرر در این قرارداد تعیین و بر‌طبق روش حسابداری معمول صنعت نفت احتساب خواهد گردید از میزان بدهی مالیاتی که به این ترتیب تعیین می‌گردد هر گونه مبلغی که طرف مزبور‌به موجب این قرارداد و بر طبق قانون نفت و مقررات قوانین مالیات بر درآمد وقت (با رعایت مقررات بند ۲ این ماده) حق داشته باشد به بستانکار خود‌محسوب نماید و یا هر مبلغی که حق داشته باشد از بدهی مالیاتی خود کسر کند کسر خواهد شد.
۵ - درآمد ناویژه طرف اول و هر کدام از اشخاص جزو طرف دوم و هر شرکت بازرگانی در هر دوره مالیاتی معادل مبلغ زیر خواهد بود:
الف - در مورد طرف اول و هر یک از اشخاص جزو طرف دوم ارزش سهم وی از نفت خامی که توسط شرکت ایمینوکو به منظور مصرف داخلی ایران‌به طرف اول تحویل می‌شود.
ارزش مزبور بر اساس بهایی احتساب خواهد شد که طبق ماده ۲۵ این قرارداد تعیین می‌گردد. در صورتی که پرداختی به موجب ماده ۲۶ بابت گاز‌طبیعی به عمل آمده باشد پرداخت مزبور نیز جز و درآمد ناویژه منظور خواهد گردید و
ب - در مورد طرف اول و هر یک از شرکتهای جزو طرف دوم نسبت به مقدار نفتی که بر طبق بند ۲ ماده ۲۲ توسط یک طرف به طرف دیگر فروخته‌می‌شود مبلغی که به موجب همان بند تعیین می‌گردد.
ج - ارزش کلیه نفت خامی که بطریقی غیر از طریق فوق توسط طرف اول یا هر یک از اشخاص که جز و طرف دوم هستند یا شرکتهای بازرگانی‌فروخته یا صادر شده یا تحویل شده باشد (به جز نفت خامی که به عللی خارج از اختیار شرکت ایمینوکو ضایع گردیده یا در جریان عملیات به مصرف‌رسیده باشد) که ارزش آن بر اساس بهای اعلام شده نفت خام مربوطه در روز فروش یا صدور یا تحویل منهای هر گونه تخفیف که به موجب بند (ط) از‌ماده ۱۱ قانون نفت مورد تصویب طرف اول قرار گرفته باشد احتساب خواهد شد مشروط بر آن که در مورد فروشهایی که به شرکتهای بازرگانی می‌شود‌ارزش نفت خام عبارت خواهد بود از مبلغی که از شرکت بازرگانی مورد بحث برای نفت خام وصول می‌شود.
۶ - هر یک از طرفین یا هر یک از اشخاصی که جزو طرف دوم هستند ضمن تعیین درآمد ویژه خود می‌تواند آن قسمت از مخارج و هزینه‌ها و‌پرداخت‌ها را که برای اجرای عملیات مقرر در این قرارداد خواه خود خواه به وسیله شرکت ایمینوکو برای اجرای عملیات مقرر در این قرارداد متحمل‌شده به شرح زیر از سهم درآمد ناویژه خود کسر کند مشروط بر این که هزینه‌های مزبور مستند به اسناد یا اقلام وارده در دفاتر باشد.
الف - پرداختهای مربوط به حق‌الارض به نحوی که در ماده ۲۹ قرارداد مقرر گردیده است.
ب - سهم هر یک از طرفین یا سهم هر یک از اشخاص جزو طرف دوم از کلیه مخارج و هزینه‌هایی که شرکت ایمینوکو انجام داده باشد مشروط بر اینکه مخارج و هزینه‌های مزبور الزاماً و منحصراً با اجرای عملیات مقرر در این قرارداد بستگی داشته باشد. هزینه‌های اداری و تأسیساتی و تشکیلات و‌نیز حقوق و اجاره‌بها و یا پرداختهای دیگری که در مقابل استفاده از هر گونه اموال تأدیه شده باشد و همچنین مخارج حفاری چاههایی که استحصال‌نفت آنها به میزان تجاری نبوده و قیمت تمام شده اجناس و خدمات و مخارجی که برای نقشه‌برداریهای زمینی و هوایی و دریایی شده و مخارج مربوط‌به حفر و تنقیه و عمیق کردن یا تکمیل چاهها یا آماده کردن آنها جز و مخارج و هزینه‌های مزبور خواهد بود مگر در مواردی که مخارج و هزینه‌های‌مربوطه به حساب سرمایه گذارده شده و مبلغ استهلاک درباره آنها منظور شده باشد.
ج - مبلغی در هر سال برای استهلاک فرسودگی و متروک شدن و تمام شدن و تهی شدن به منظور استهلاک هزینه‌های سرمایه‌ای که توسط شرکت‌ایمینوکو در مورد عملیاتش در ایران انجام گرفته استهلاکها به نرخ سالیانه ۱۰ درصد بر اساس قیمت تمام شده اولیه احتساب خواهد شد.
د - قسمتی از ضررهای جبران نشده مخارج عملیات که در دوره‌های مالیاتی قبلی بر هر یک از طرفین وارد آمده و به حساب دوره‌های بعد منتقل‌گردیده است مشروط بر آن که انتقال این حسابها از سالی به سالی بیش از ۱۰ سال از دوره مالیاتی که این ضررها در آن دوره ایجاد گردیده است نباشد.
ه - سهم هر یک از طرفین از زیانهای متحمله در مورد انجام عملیات در ایران مشروط بر آنکه به وسیله بیمه یا به نحو دیگری جبران نشده باشد این‌خسارات شامل مطالبات غیر قابل وصول و زیانهای ناشیه از دعاوی خسارت مربوط به عملیات انجام شده در ایران و زیان ناشیه از خسارات وارده به‌ذخایر تجارتی یا هر گونه دارایی که برای عملیات مزبور در ایران استعمال شود یا انهدام یا از دست دادن آنها خواهد بود.
و - هر مبلغی که برای خرید نفت خام طبق بند ۲ ماده ۲۲ به طرف دیگر پرداخت شده باشد.
۷ - به علاوه طرف دوم می‌تواند اقلام زیر را طی هر دوره مالیاتی از درآمد ناویژه خود کسر کند:
الف - مبلغی معادل ۱۰ درصد کل پذیره‌ای که طبق بند ۱ ماده ۲۹ به طرف اول پرداخت نموده است. (تا مدتی که پذیره مزبور کلاً مستهلک شود).
ب - در مورد استهلاک کلیه هزینه‌های اکتشافی که بر طبق بند ۱ (ه) از ماده ۱۲ متحمل گردیده مبلغی معادل یک پانزدهم هزینه‌های مزبور یا ده سنت‌آمریکایی برای هر بشکه نفت تولید شده هر کدام که بیشتر باشد.
ج - مبلغی برای استهلاک کلیه هزینه‌هایی که (طرف دوم) برای عملیاتی غیر از عملیات اکتشافی بر طبق بند ۶ ماده ۲۹ متحمل گردیده و نرخ آن از قرار‌ده درصد در سال خواهد بود.
د - مبلغی معادل ده درصد پذیره بهره‌برداری که به موجب بند (۹) از ماده ۲۹ به طرف اول پرداخت شده است (تا زمانی که پذیره مزبور کلاً مستهلک‌شود).
۸ - چنانچه در مورد هر سال تعهدات مالیاتی شرکتهایی که جز و طرف دوم هستند به اضافه تعهدات مالیاتی شرکتهای بازرگانی بابت نفت خامی که از‌محل پنجاه درصد سهم طرف دوم از شرکت جزو طرف مزبور خریداری می‌کنند کمتر از مبلغی معادل (۲).(۱)۱۲ درصد ارزش پنجاه درصد نفت خام‌تولیدی طرف مزبور به قیمت اعلان شده باشد اشخاص جزو طرف دوم مبلغ اضافی معادل مابه‌التفاوت مزبور به دولت ایران پرداخت خواهد نمود. مبالغی که به این ترتیب پرداخت شده باشد به سالهای بعد انتقال داده خواهد شد و در این صورت مبالغ مزبور به عنوان پیش پرداختهای مالیاتی برای‌سالهای مورد بحث تلقی می‌گردد انتقال مزبور فقط تا ده سال (از سالی که پرداخت اضافی در آن به عمل آمده) مجاز خواهد بود و همچنین انتقال مزبور‌در مورد هیچ سالی نباید مبلغ پرداختی مالیات به دولت ایران را از میزان (۲).(۱)۱۲ درصد ارزش سهم شرکت جزو مزبور از پنجاه درصد سهم طرف‌دوم از نفت خام تولید شده (بر مأخذ بهای اعلان شده) تقلیل دهد.
۹ - "شرکت بازرگانی" عبارت از شرکتی است که در هر کجا تشکیل شده باشد بر طبق قوانین مربوطه در ایران ثبت و نفت خامی که به موجب این‌قرارداد تولید می‌شود از طرف اول یا از یک یا چند شرکت جزو طرف دوم خریداری و در ایران به فروش رسانیده و از این طریق درآمدی تحصیل نماید.هر شرکت بازرگانی می‌تواند ظرف هر دوره مالیاتی از عوائد ناویژه خود مبلغی را که به طرف اول یا به هر شرکت جزو طرف دوم در مورد نفت خام‌خریداری شده پرداخته است کسر نماید.
۱۰ - هر گاه یک شرکت بازرگانی مالیات خود را از درآمد ویژه‌ای که از بابت نفت خام خریداری شده از طرف اول یا طرف دوم و فروش شده در ایران‌حاصل می‌نماید طبق مقررات این قرارداد نپردازد طرفی (یا هر شرکت جزو آن) که نفت خام را به آن شرکت بازرگانی فروخته است مسئول پرداخت‌خواهد بود.
ماده ۳۱ - حدود مالیات بر درآمد
[ویرایش]۱ - به استثنای موارد زیر:
الف - مالیات بر درآمد که طبق مقررات این قرارداد باید به دولت ایران پرداخت شود.
ب - حقوق گمرکی به نحو مقرر در ماده ۳۲.
ج - پرداختهای مقرر به طرف اول طبق این قرارداد.
د - پرداختهایی که بابت مالیات طبق قانون مالیات بر درآمد بر حقوق کارمندان تعلق می‌گیرد و همچنین پرداختهایی که باید از مقاطعه‌کاران و عاملین‌بابت کارهایی که در ایران انجام می‌دهند کسر شود.
ه - عوارض و حقوق معقول و خالی از تبعیضی که به مقامات دولتی در مقابل خدمات درخواست شده و یا خدماتی که به طور عموم برای عامه انجام‌می‌شود از قبیل عوارض راه حق آب و عوارض بهداشت و عواض فاضلاب پرداخته شود.
و - مالیات و حقوق خالی از تبعیضی که شامل عموم است از قبیل حق تمبر اسناد و حق‌الثبت امور حقوقی و بازرگانی و حق‌الثبت اختراعات و‌تألیفات.
۱ - هیچگونه مالیاتی به سود سهام پرداختی طرف اول بابت درآمد حاصله از عملیات مقرر در این قرارداد تعلق نخواهد گرفت.
۲ - طرف دوم و شرکتهای بازرگانی و شرکتهای وابسته آنها و هر شرکت حمل و نقل (منظور شرکتهای حمل و نقلی است که به موجب قوانین‌کشورهای دیگری غیر از ایران تشکیل شده باشند)(تا آنجا که مربوط شود به خرید یا فروش یا صدور یا حمل و نقل مواد نفتی حاصله از ناحیه عملیات‌و یا درآمد حاصله از چنین خرید و فروش و صدور و حمل و نقل) از هر گونه مالیاتی که مقامات دولتی در ایران (چه مرکزی و چه محلی) وضع نمایند‌و همچنین از هر گونه مطالبه پرداخت یا اعتباری از هر قبیل که به نفع مقامات مزبور به عمل آید معاف خواهند بود و نیز سود سهامی که هر یک از آنها‌بابت درآمد معاف خواهند بود و نیز سود سهامی که هر یک از آنها بابت درآمد حاصله از خرید و فروش و یا صدور و یا حمل و نقل نفت خام و گاز‌طبیعی ایران و مواد حاصله از هر یک از این دو طبق این قرارداد بپردازد از هر گونه مالیات معاف خواهد بود.
(۳) شرکت ایمینوکو تا جایی که مورد پیدا کند مشمول معافیت‌های فوق خواهد بود.
ماده ۳۲ - واردات و گمرک
[ویرایش]۱ - کلیه ماشین آلات - وسائل - وسائط نقلیه آبی - دستگاهها - افزار- ادوات - قطعات یدکی - مصالح - الوار - مواد شیمیایی - مواد ضروری برای‌اختلاط و امتزاج - وسائل خودرو و سایر وسائط نقلیه - هواپیما - هر نوع مصالح ساختمانی - آلات فولادی - اشیاء و اثاثیه و لوازم اداری - حوائج‌کشتی - مواد خواربار - البسه و لوازم استحفاظی - دستگاههای تعلیماتی - محصولات نفتی که در ایران به دست نیاید و کلیه اجناس دیگری که‌منحصراً از لحاظ صرفه‌جویی و حسن جریان عملیات و وظایف طرف دوم یا شرکت ضروری باشد بدون پروانه ورودی و با معافیت از هر گونه حقوق‌گمرکی و عوارض شهرداری و سایر مالیاتها یا پرداختهای دیگر به ایران وارد خواهد شد. مواد فوق شامل حوائج طبی و جراحی و لوازم بیمارستان و‌محصولات طبی و دارو و اسباب طبی و اثاثیه و ادواتی که در تأسیس و گرداندن بیمارستان و داروخانه ضروری باشد نیز خواهد بود.
۲ - طرف دوم و شرکت ایمینوکو با اطلاع طرف اول حق خواهند داشت در هر موقع که مایل باشند اشیایی را که به وسیله آنها وارد شده بدون هیچ گونه‌پروانه و با معافیت از هر گونه حقوق و مالیات و یا پرداختی مجدداً صادر نمایند.
۳ - طرف دوم و شرکت ایمینوکو نیز حق خواهند داشت با تصویب طرف اول که بدون جهت از تصویب مزبور خودداری نشده و تأخیر در آن رخ‌نخواهد داد اشیاء مذکوری که وارد کرده‌اند در ایران به فروش برسانند. در این صورت مسئولیت پرداخت حقوق مربوطه و همچنین انجام تشریفات‌لازمه طبق مقررات جاری و تهیه اسناد ترخیص برای طرف دوم یا شرکت ایمینوکو به عهده خریدار خواهد بود.
۴ - اجناسی که برای استفاده و مصرف مدیران و کارکنان طرف دوم و شرکت ایمینوکو و وابستگان تحت تکفل مدیران و کارمندان مزبور مناسب‌تشخیص گردد بدون لزوم هیچ گونه پروانه ورودی و با معافیت از مقررات هر نوع انحصار دولتی ولی با پرداخت حقوق گمرکی و سایر مالیاتهایی که در‌موقع ورود معمولاً به آن تعلق می‌گیرد وارد خواهد شد.
این قبیل اجناس قابل فروش نخواهد بود مگر به مدیران و کارکنان و مکفولین مذکور آن هم منحصراً برای استفاده و مصرف آنها.
۵ - بدون آن که در کلیات حقوق فوق‌الذکر محدودیتی حاصل شود طرف دوم یا شرکت ایمینوکو در تحصیل لوازم و حوائج خود باید نسبت به اشیایی‌که در ایران ساخته و مهیا می‌شود رجحان قائل شوند با این قید که اشیاء مذکور با مقایسه با اشیاء مشابه خارجی با همان شرائط مساعد از لحاظ نوع‌جنس و قیمت و سهل‌الحصول بودن آن در موقع لزوم به مقادیر مورد نیاز و قابل مصرف بودن آن در مواردی که برای آن منظور شده در ایران به دست‌بیاید. در مقایسه قیمت اشیاء وارداتی با اشیاء ساخته و مهیا شده در ایران کرایه و هر گونه حقوق گمرکی که طبق این قرارداد نسبت به اشیاء وارداتی‌مزبور قابل پرداخت باشد باید ملحوظ گردد.
۶ - کلیه واردات و صادرات مذکور در این قرارداد مشمول تنظیم اسناد و تشریفات گمرکی بوده که این تکالیف از آنچه معمولاً مجری است سنگین‌تر‌نخواهد بود (ولی مشمول پرداختهایی که به موجب مقررات مربوطه این قرارداد از آن معاف گردیده نمی‌باشد) این قبیل تشریفات و تنظیم اسناد به طور‌ساده و سریع انجام خواهد شد و به این منظور بین شرکتهای مربوطه و مقامات گمرکی ممکن است عنداللزوم ترتیبات مقتضی داده شود.
ماده ۳۳ - مدت قرارداد
[ویرایش]۱ - مدت این قرارداد برای هر یک از نواحی مقرر در ماده سه که میدانهای قابل بهره‌برداری به میزان تجاری در آن کشف شده باشد ۲۵ سال از تاریخ‌شروع به بهره‌برداری تجاری در ناحیه مربوطه خواهد بود.
۲ - تاریخ شروع بهره‌برداری تجاری تاریخی خواهد بود که صد هزار متر مکعب از مواد نفتی تولید شده از قسمت مربوطه ناحیه عملیات به منظور‌صادرات به طور منظم فروش تحویل شده باشد.
۳ - قبل از پایان ۲۳ سال طرف دوم می‌تواند قصد خود را دائر به تمدید این قرارداد به طرف اول اطلاع دهد در این صورت تمدید برای مدت ۵ سال از‌پایان سال بیست و پنجم به خودی خود و بر طبق مواد این قرارداد عملی خواهد گردید.
۴ - دو تمدید اضافی پنج‌ساله نیز یکی از خاتمه سال سی‌ام و دیگری از خاتمه سال سی و پنجم مجاز خواهد بود و طرف دوم در هر مورد دو سال قبل‌از پایان مدت جاری باید قصد خود را مبنی بر تمدید به طرف اول اطلاع دهد.
۵ - در مورد دو تمدید مشروحه در بند ۴ مقررات زیر رعایت خواهد شد:
هر گاه در مورد تقاضای تمدید به وسیله طرف دوم شرکتهای نفتی خارجی دیگری که با طرف اول به منظور فعالیت‌های مشابهی مشارکت نموده‌اند و‌تا آن تاریخ از لحاظ تولید نتایجی معادل یا بهتر از آنچه توسط شرکت ایمینوکو حاصل گردیده به دست آورده باشند قراردادهایی منعقد کرده باشند که‌شرایط آن روی هم رفته برای ایران از شرایط این قرارداد مساعدتر باشد کلیه شرایط قراردادهای مذکور شامل مدت تمدید مورد تقاضای طرف دوم نیز‌خواهد بود.
ماده ۳۴ - خاتمه قرارداد و تصفیه تأسیسات
[ویرایش]۱ - شرکت ایمینوکو در انقضای مدت یا خاتمه این قرارداد منحل گردیده اموال منقول دستگاه مختلط به فروش خواهد رسید و درآمد آن بین طرفین به‌نسبت مساوی تقسیم خواهد شد.
۲ - کلیه تأسیسات ثابت و اراضی بدون هیچ گونه پرداخت به طرف اول انتقال خواهد یافت.
ماده ۳۵ - انتقالات
[ویرایش]۱ - طرف دوم می‌تواند هر موقع که مقتضی بداند تمام یا قسمتی از منافع خود را در حقوق و تعهداتی که به موجب قرارداد تحصیل کرده یا بر عهده‌گرفته است به شرکتهای زیر انتقال دهد:
الف - شرکت یا شرکتهایی که کنترل طرف دوم را در اختیار داشته باشند.
ب - شرکت یا شرکتهایی که تحت کنترل طرف دوم باشند.
ج - شرکت یا شرکتهایی که تحت کنترل شرکت یا شرکتهای مذکور در (الف) یا (ب) فوق باشد از لحاظ مقررات این بند منظور از کنترل یک شرکت‌عبارت است از مالکیت مستقیم یا غیر مستقیم کلیه سهام شرکت مزبور و منظور از منتقل‌الیه عبارت است از شرکتی که وضع آن با مقررات ماده ۴ قانون‌نفت مطابقت بنماید انتقالی که به موجب این ماده به عمل می‌آید ناقل را از تعهداتی که طبق این قرارداد بر عهده دارد به هیچ وجه بری نخواهد کرد.
۲ - هر گونه انتقالی توسط طرف دوم به جز آنچه طبق بند ۱ فوق اجازه داده شده است محتاج به کسب موافقت کتبی و قبلی طرف اول خواهد بود و‌طرف مزبور باید قبل از ابراز موافقت تأیید هیأت وزراء و تصویب قوه مقننه را نیز تحصیل نماید.
ماده ۳۶ - قوه قهریه (فرس ماژور)
[ویرایش]۱ - در مواردی که به حکم قوه قهریه (فرس ماژور) مانعی پیش آید که به طور معقول از حیطه اختیار طرف دوم یا شرکت ایمینوکو خارج بوده اجرای‌تعهدات یا اعمال حقوق مقرر در این قرارداد را غیر ممکن یا موقوف گرداند و یا تأخیری در آن ایجاد کند.
الف - این عدم انجام یا تأخیر طرف دوم یا شرکت ایمینوکو در اجرای تعهدات مزبور به عنوان قصور یا تخلف از اجرای این قرارداد تلقی نخواهد شد و
ب - مدتی که تأخیر در اجرا و اعمال حقوق و تعهدات مزبور طول کشیده باشد به مدتی که طبق قرارداد مقرر است اضافه خواهد شد و
ج - هر گاه ادامه مدت قوه قهریه کمتر از یک سال نباشد این قرارداد به خودی خود برای دوره‌ای مساوی با مدت مزبور تمدید خواهد شد و این امر در‌حقوقی که به موجب قرارداد برای تمدیدهای اضافی در نظر گرفته شده است خدشه‌ای وارد نخواهد ساخت.
۲ - در موردی که طرف دوم یا شرکت ایمینوکو از انجام تعهدی که به موجب مقررات این قرارداد نموده در نتیجه اطاعت از هر نوع قوانین یا احکام یا‌مقررات یا تصویبنامه‌های دولتی قصور یا تخلف ورزد قصور یا تخلف مزبور به عنوان قصور یا تخلف در انجام مقررات این قرارداد تلقی نخواهد شد.
مشروط بر این که ثابت شود که قصور یا تخلف مزبور نتیجه لازم اجرای قانون یا حکم یا مقررات یا تصویبنامه مربوطه بوده است.
۳ - مفاد این ماده مانع نخواهد شد از این که طرف دوم نسبت به این موضوع که آیا قرارداد به علت آن که اجرای آن به کلی غیر مقدور شده بایستی فسخ‌شود بر طبق مقررات ماده ۳۹ قرارداد به داوری مراجعه کند.
ماده ۳۷ - تضمین مربوط به اجرا و ادامه عملیات
[ویرایش]۱ - طرفین قرارداد متعهد می‌شوند که شرایط و مقررات این قرارداد را بر طبق اصول حسن نیت و صمیمیت متقابل اجرا نموده و هم عبارات و هم روح‌شرائط و مقررات مزبور را رعایت کنند.
۲ - تأیید این قرارداد طبق ماده ۲ قانون نفت از طرف هیأت وزیران به منزله قبول تعهداتی است که طبق مقررات این قرارداد بر عهده دولت گذارده شده‌است من جمله تعهدات مربوط به اقداماتی که باید از طرف دولت انجام شود و یا موافقت‌هایی که باید از طرف دولت به عمل آید.
۳ - هر گونه اقدام از هر قبیل برای الغا یا اصلاح یا تغییر مقررات این قرارداد فقط با رضایت طرفین ممکن خواهد بود.
۴ - هر گاه وظایف طرف اول به دیگری که تحت اختیار دولت ایران یا مسئول در مقابل دولت ایران باشد منتقل شود منتقل‌الیه مزبور تمام تعهداتی را که‌طرف اول به موجب این قرارداد دارد به عهده خواهد گرفت. هر گاه طرف اول از میان برود و وظائف آن به دیگری که تحت اختیار دولت ایران یا مسئول‌در مقابل دولت ایران باشد محول نگردد تمام تعهداتی که طرف اول به موجب این قرارداد دارد تعهدات مستقیم دولت ایران خواهد شد.
۵ - وزارت دارایی می‌تواند از طرف دولت ایران هر گونه اقدامی به عمل آورد یا هر گونه موافقتی بنماید که در مورد این قرارداد یا برای تأمین اجرای آن‌به طرز بهتر لازم یا مقتضی باشد هر اقدامی که بدین نحو انجام یا موافقتی که بدین طریق به عمل آمده باشد برای دولت الزام‌آور خواهد بود. کلیه مقامات‌ایرانی بایستی از کلیه دستورهای وزارت دارایی مربوط به اجرای این قرارداد متابعت نمایند و مقامات مذکور در اجرای این امر دارای اختیارات تام‌خواهند بود.
هر گاه وزارت دارایی به عللی از اختیاراتی که به موجب مقررات این ماده به آن وزارت خانه داده شده است استفاده ننماید هیأت دولت اختیارات مذکور‌را به وزارتخانه یا اداره دیگری واگذار خواهد نمود.
ماده ۳۸ - سازش
[ویرایش]۱ - هر گاه اختلافی مربوط به اجرا یا تعبیر این قرارداد پیش آید طرفین می‌توانند موافقت کنند که موضوع به هیأت سازش مختلطی مرکب از چهار عضو‌مراجعه شود که هر یک از طرفین دو نفر آن را تعیین خواهند نمود و وظیفه آنها کوشش در حل موضوع به طریق دوستانه خواهد بود هیأت سازش پس‌از استماع اظهارات نمایندگان طرفین رأی خود را در ظرف سه ماه از تاریخ ارجاع شکایت به هیأت صادر خواهد کرد رأی مزبور در صورتی الزام‌آور‌خواهد بود که به اتفاق صادر شده باشد.
۲ - هر گاه طرفین نسبت به ارجاع اختلاف به هیأت سازش توافق ننمایند و یا اختلاف بعد از ارجاع به هیأت مزبور حل نشده باشد طریق حل آن‌منحصراً ارجاع به داوری طبق مقررات ماده ۳۹ خواهد بود.
ماده ۳۹ - داوری
[ویرایش]۱ - هر گونه اختلاف ناشی از اجرا یا تعبیر مقررات این قرارداد توسط یک هیأت داوری مرکب از سه نفر حل و فصل خواهد شد. هر یک از طرفین یک‌نفر داور تعیین خواهد نمود و دو نفر داور مزبور قبل از شروع به رسیدگی داور ثالثی را انتخاب خواهند کرد که سمت ریاست هیأت داوری را خواهد‌داشت. چنانچه دو نفر داور نتوانند ظرف چهار ماه از تاریخ ارجاع به داوری نسبت به داور ثالث تراضی کنند و چنانچه طرفین به طرز دیگری توافق‌ننمایند داور ثالث به درخواست هر یک از طرفین از طرف رییس دادگاه تعیین خواهد شد.
۲ - اگر یکی از طرفین ظرف دو ماه از تاریخ ارجاع امر به داوری داور خود را انتخاب ننماید و یا انتخابی را که نموده است به اطلاع طرف دیگر نرساند‌طرف دیگر حق خواهد داشت که به رییس اتاق عالیترین دادگاه دانمارک (یا قاضی همطراز او مراجعه و تقاضای تعیین داور واحد بنماید. شخصی که‌توسط رییس مزبور به سمت داور ثالث یا داور واحد برگزیده می‌شود نباید با ایران یا ایتالیا یا کشورهای متحده آمریکا یا هندوستان رابطه نزدیکی داشته‌و یا مستخدم یا تبعه یکی از آن کشورها باشد.
۳ - داور ثالث یا داور واحد (هر کدام که مورد پیدا کند) قبولی خود را ظرف سی روز از تاریخ دریافت اعلام تعیین خود به طرفین قرارداد و در صورتی‌که توسط رییس عالیترین دادگاه دانمارک (یا قاضی همطراز او) تعیین شده باشد به رییس یا (قاضی همطراز) مزبور اطلاع خواهد داد و در غیر این‌صورت چنین تلقی خواهد شد که او سمت مزبور را رد کرده است و انتخاب مجدد طبق همان مقررات به عمل خواهد آمد.
۴ - اگر اختلاف به هیأت داوری ارجاع شود رأی ممکن است به اکثریت صادر شود و طرفین رأی هیأت داوری یا داور واحد را (هر کدام که مورد پیدا‌کند) با حسن نیت اجرا خواهند کرد.
۵ - محل و تشریفات داوری را طرفین تعیین خواهند کرد چنانچه در این باب توافق نشود محل و تشریفات مزبور از طرف داور واحد یا داور ثالث (هر‌کدام که مورد پیدا کند) تعیین خواهد شد.
۶ - طرفین همه نوع تسهیلات (منجمله حق ورود به حوزه عملیات نفتی) را برای هیأت داوری یا داور واحد فراهم خواهند کرد تا هر گونه اطلاعاتی را‌که برای تعیین تکلیف اختلاف لازم باشد به دست آورند.
عدم حضور یا امتناع یکی از طرفین داوری نمی‌تواند مانع یا مخل جریان داوری در یک یا همه مراحل آن بشود.
۷ - مادام که تصمیم یا رأی داوری صادر نشده توقف عملیات یا فعالیتهایی که موضوع داوری از آن ناشی شده است الزامی نیست در صورتی که تصمیم‌یا رأی داوری دایر بر موجه بودن شکایت باشد ضمن تصمیم یا رأی مزبور ممکن است ترتیب مقتضی برای جبران خسارات شاکی مقرر گردد.
۸ - تعیین مسئولیت پرداخت هزینه‌های داوری بسته به تشخیص هیأت داوری یا داور واحد (هر کدام که مورد پیدا کند) خواهد بود.
۹ - چنانچه به هر علت یکی از اعضای هیأت داوری یا داور واحد پس از قبول وظایفی که به او محول شده قادر یا مایل به شروع یا تکمیل رسیدگی به‌مورد اختلاف نباشد و چنانچه طرفین به صورت دیگری هم توافق ننمایند هر یک از طرفین می‌تواند از رییس عالیترین دادگاه دانمارک یا (قاضی همطراز او) تقاضا کند که جانشین عضو مزبور یا داور واحد را (هر کدام که مورد پیدا کند) بر طبق مقررات این ماده تعیین نماید.
۱۰ - تا حدی که مورد داشته باشد ضمن تصمیمات داوری که بر طبق این ماده صادر می‌شود باید مهلت اجرا تصریح گردد.
۱۱ - ظرف مدت پانزده روز از تاریخ ابلاغ تصمیم یا رأی به طرفین هر یک از آنها می‌تواند از هیأت داوری یا داور واحدی (هر کدام که مورد پیدا کند) که‌تصمیم یا رأی اولیه را صادر نموده تقاضای تفسیر آن را بنماید. این تقاضا در اعتبار تصمیم یا رأی تأثیری نخواهد داشت تفسیر مزبور باید ظرف مدت‌یک ماه از تاریخ تقاضا داده شود و اجرای تصمیم یا رأی تا صدور تفسیر یا انقضای یک ماه (هر کدام زودتر واقع شود) معوق خواهد ماند.
۱۲ - مقررات مربوط به داوری که در این قرارداد ذکر شده در صورتی هم که قرارداد خاتمه پیدا کند معتبر خواهد بود.
۱۳ - هر گاه تعیین داور واحد یا داور ثالث طبق مقررات این ماده به هر علت انجام نپذیرد تعیین مزبور (جز در مواردی که طرفین به ترتیب دیگری کتباً‌توافق نمایند) به درخواست یکی از طرفین توسط رییس عالیترین دادگاه (یا قاضی همطراز وی) از یکی از کشورهای زیر به ترتیبی که نام برده می‌شود‌صورت خواهد گرفت: سوئد - نروژ - سویس.
ماده ۴۰ - اجرای رای داوری
[ویرایش]۱ - چنانچه تصمیم یا رأی نهایی صادر شده طبق ماده ۳۹ این قرارداد فقط دایر به الزام پرداخت مبلغ معین مصرح در تصمیم یا رأی مزبور به دولت ایران‌یا طرف اول به وسیله طرف دوم باشد و مبلغ مزبور ظرف مدت مقرر در تصمیم یا رأی مذکور یا در صورت عدم قید مدت در تصمیم یا رأی ظرف سه‌ماه از تاریخ آن تصمیم یا رأی پرداخت نشود دولت ایران حق خواهد داشت که کلیه اموال متعلق به طرف دوم و همچنین کلیه وجوه حاصله از فروش یا‌صدور نفت از ایران به وسیله طرف دوم را تا وقتی که مبلغ مزبور پرداخت نشود توقیف کند.
۲ - در موردی که تصمیم یا رأی نهایی بر طبق این قرارداد صادر شده باشد چنانچه طرفی که موظف به اجرای رأی می‌باشد ظرف مهلت مقرر در رأی یا‌تصمیم یا (چنانچه مهلتی ضمن رأی یا تصمیم معین نشده باشد) در ظرف شش ماه پس از ابلاغ رأی یا تصمیم به طرفین مفاد رأی یا تصمیم را اجرا نکند‌طرفی که رأی یا تصمیم به نفع او صادر شده حق خواهد داشت که اعلام خاتمه این قرارداد را به وسیله تصمیم هیأت داوری یا داور واحد که بر طبق بند(۳) این ماده اتخاذ خواهد شد به خواهد. تصمیم مزبور نسبت به حقوق و تعهداتی که از اجرای این قرارداد تا تاریخ خاتمه قرارداد (طبق این قرارداد)ناشی شده و یا بشود تأثیری نخواهد داشت. حقوق و یا پرداخت وجوه و خسارات دیگری هم که به موجب رأی هیأت داوری یا داور واحد مقرر شده‌باشد در همین حکم خواهد بود.
۳ - تصمیمی که بر طبق مقررات بند (۲) این ماده پیش‌بینی شده فقط با رعایت شرایط زیر ممکن است اتخاذ شود:
الف - فقط هیأت داوری یا داور واحدی که رأی یا تصمیم نهایی مربوطه را صادر کرده می‌تواند این تصمیم را اتخاذ کند.
ب - چنانچه هیأت داوری یا داور واحدی که رأی یا تصمیم مزبور را صادر کرده به هر علتی قادر یا مایل به اقدام نباشد موضوع خاتمه یافتن قرارداد به‌علت عدم اجرای رأی بر طبق این قرارداد و به طرزی که برای حل اختلاف پیش‌بینی شده به داوری ارجاع خواهد شد.
۴ - هیأت داوری یا داور واحد قبل از اخذ تصمیم دایر به خاتمه یافتن این قرارداد بایستی اول یک مدت اضافی (که از نود روز کمتر نخواهد بود) برای‌اجرای تصمیم یا رأی مقرر نماید و تصمیم دائر بر خاتمه دادن قرارداد را فقط در صورتی اتخاذ خواهد کرد که مدت اضافی مقرر منقضی شده و طبق نظر‌آنها مفاد رأی یا تصمیم اجرا نگردیده باشد.
ماده ۴۱ - ضمانت اجرا
[ویرایش]۱ - در صورتی که طرف دوم حق‌الارض مقرر در ماده ۲۹ را در تاریخهایی که در این قرارداد تعیین شده نپردازد طرف اول مراتب عدم پرداخت را طی‌اخطار کتبی به طرف دوم اعلام خواهد نمود. هر گاه طرف دوم حق‌الارض مربوطه را ظرف یک ماه از موعد مقرر به اضافه بهره دیر کرد که بر اساس دو‌برابر حداکثر نرخ بهره مورد عمل بانک ملی ایران به نسبت مدت دیر کرد احتساب خواهد شد نپردازد طرف اول حق خواهد داشت که به این قرارداد‌خاتمه دهد.
۲ - در مورد تعهد دستگاه مختلط راجع به انصراف از حقوق خود نسبت به ناحیه عملیات به نحو مقرر در ماده ۳ هر گاه طرف دوم طی مهلت مقرر‌نتواند نظر خود را درباره قسمتهای مورد انصراف به طرف اول اعلام نماید طرف اول حق دارد که طبق نظر خود قسمتهایی را که باید مسترد گردد‌مشخص سازد تشخیص مزبور قطعی بوده و از تاریخی که اعلام گردد قسمتهای مشخص شده مزبور خارج از ناحیه عملیات تلقی خواهد شد.
۳ - در صورتی که طرف دوم تعهدی را که برای حفاری به موجب بند ۲ ماده ۱۶ بر عهده گرفته انجام ندهد طرف اول برای هر یک ماه تأخیر (که ناشی از‌قوه قهریه نباشد) مبلغ سیصد و پنجاه هزار دلار آمریکایی از محل ضمانتنامه موضوع بند ۴ ماده ۲۹ به رسم غرامت ضبط خواهد نمود. هر گاه ظرف‌مدت شش ماه از مهلت مقرر تعهد هنوز انجام نشود طرف اول حق خواهد داشت که به این قرارداد خاتمه دهد و نیز طرف اول حق خواهد داشت که از‌مبلغ ضمانت‌نامه‌ای که به موجب بند ۴ ماده ۲۹ سپرده شده تمام مبالغ خرج نشده مربوط به تعهد هزینه‌های اکتشافی چهار سال اول را ضبط نماید.
۴ - مقررات ماده ۳۶ درباره قوه قهریه (فرس ماژور) در موارد مربوط به این ماده نیز قابل اجرا خواهد بود.
ماده ۴۲ - زبانهای متن قرارداد
[ویرایش]متن فارسی و انگلیسی این قرارداد هر دو معتبر است در صورتی که اختلافی پیش آید و به داوری ارجاع شود هر دو متن به هیأت داوری یا داور واحد(هر کدام که مورد داشته باشد) عرضه خواهد شد که قصد طرفین را از روی هر دو متن تعبیر نمایند. هر گاه بین دو متن مزبور اختلافی در مورد حقوق و‌وظایف طرفین پیدا شود متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
ماده ۴۳ - تناقض با سایر قوانین
[ویرایش]۱ - این قرارداد بر اساس قانون نفت منعقد گردیده و نسبت به موضوعاتی که در این قرارداد مقرراتی برای آن پیش‌بینی نشده مقررات قانون نفت قابل‌اجرا خواهد بود.
۲ - مقررات قانون معادن مصوب سال ۱۳۳۶ در مورد این قرارداد مجری نخواهد بود و قوانین و مقرراتی که کلاً یا بعضاً مباین با شرایط این قرارداد باشد‌در حدودی که مباینت دارند نسبت به مقررات این قرارداد بلا اثر خواهد بود.
به تاریخ بیست و هفتم دی ماه ۱۳۴۳ مطابق با هفدهم ژانویه ۱۹۶۵ در تهران امضاء و مبادله گردید.
شرکت ملی نفت ایران
رییس هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران
وکیل آجیپ اس.پ.آ.
وکیل فیلیپس پترولیوم کمپانی
وکیل اویل اندگس کامیشن - ایندیا
ضمیمه الف
[ویرایش]حدود ناحیه عملیات
قطعه "Y" (مشتمل بر ساختمان تحت‌الارضی Y) که مبدأ آن عبارت است از:
نقطه ۳ با مختصات جغرافیایی.
۵۰ درجه ۴۵ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۷ درجه ۴۵ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
حد این قطعه در جهت شرق جنوب شرقی به خط مستقیم ادامه می‌یابد تا
نقطه ۴ با مختصات جغرافیایی:
۵۱ درجه صفر دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۷ درجه ۴۰ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
و از آنجا در جهت جنوب غربی به خط مستقیمی که از نقطه ۱۵ با مختصات جغرافیایی
۵۰ درجه ۵۶ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی و
۲۷ درجه ۳۰ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی می‌گذرد ادامه می‌یابد تا.
نقطه شماره گذاری نشده‌ای
که خط مزبور حد فلات قاره ایران را قطع می‌نماید.
از آنجا در جهت شمال غربی در طول حد فلات قاره ایران ادامه می‌یابد تا.
نقطه شماره گذاری نشده‌ای
که این حد امتداد خط مستقیم بین نقطه ۳ مشروحه در فوق و نقطه ۱۰ (با مختصات جغرافیایی.
۵۰ درجه ۳۵ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی و
۲۷ درجه ۳۵ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی)را قطع می‌نماید.
از این نقطه به خط مستقیمی که از نقطه ۱۰ مذکور می‌گذرد ادامه می‌یابد تا به نقطه ۳ مبدأ منتهی شود.
قطعه "D" (مشتمل بر ساختمان تحت‌الارضی D) که مبدأ آن عبارت است از :
نقطه ۵ با مختصات جغرافیایی.
۵۱ درجه ۱۰ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۷ درجه ۳۸ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
حد این قطعه در جهت شمال شرقی به خط مستقیم ادامه می‌یابد تا
نقطه ۶ واقعه در روی خط مستقیم مابین نقطه ۵ مشروحه در فوق و نقطه ۱۸ (با مختصات جغرافیایی.
۵۱ درجه ۲۶ دقیقه ۵۲ ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۷ درجه ۵۰ دقیقه ۳۶ ثانیه عرض جغرافیایی شمالی). نقطه ۱۸ مزبور در منتهی‌الیه جنوب شرقی جزیره جابرین قرار گرفته که در "نقشه شماره ۹۳حدود دریایی" شرکتهای عامل نفت ایران نشان داده شده است. محل نقطه ۶ عبارت است از تقاطع خط مستقیم مزبور با "خط سه میلی آبهای ساحلی"(که هر نقطه آن از نزدیکترین نقطه پست‌ترین خط جزر در حد ساحلی ایران سه میل قانونی فاصله دارد).
از آنجا به طور کلی در جهت جنوب شرقی در طول خط ۳ میلی فوق ادامه می‌یابد تا
نقطه ۸ که عبارت است از تقاطع خط ۳ میلی مزبور با نصف‌النهار ۵۱ درجه ۳۸ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی و از آنجا به خط مستقیم روی‌نصف‌النهار مزبور به سمت جنوب ادامه می‌یابد تا
نقطه ۷ با مختصات جغرافیایی:
۵۱ درجه ۳۸ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۷ درجه ۲۵ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
از آنجا در طول خط مستقیمی در جهت شمال غربی ادامه می‌یابد تا به نقطه ۵ مبدأ منتهی شود.
قطعه "O" (مشتمل بر ساختمانهای تحت‌الارضی T. N. O) که مبدأ آن عبارت است از:
نقطه ۱۸ با مختصات جغرافیایی.
۵۳ درجه ۱۲ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۴۴ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
حد این قطعه در جهت شرق جنوب شرقی به خط مستقیم ادامه می‌یابد تا
نقطه ۱۹ با مختصات جغرافیایی:
۵۳ درجه ۳۴ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۳۸ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
از آنجا به خط مستقیم در جهت جنوب ادامه می‌یابد تا
نقطه ۲۰ با مختصات جغرافیایی:
۵۳ درجه ۳۴ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۳۰ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
از آنجا به خط مستقیم در جهت مغرب ادامه می‌یابد تا
نقطه ۲۱ با مختصات جغرافیایی:
۵۳ درجه ۳۰ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۳۰ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
از آنجا به خط مستقیم در جهت جنوب ادامه می‌یابد تا
نقطه ۲۲ با مختصات جغرافیایی:
۵۳ درجه ۳۰ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۲۲ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
از آنجا به خط مستقیم در جهت جنوب غربی ادامه می‌یابد تا
نقطه ۲۳ با مختصات جغرافیایی:
۵۳ درجه ۱۲ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۱۵ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
از آنجا به خط مستقیم در جهت شمال ادامه یافته به نقطه ۱۸ مبدأ منتهی می‌شود. قطعه "R" (مشتمل بر ساختمان تحت‌الارضی R) که مبدأ آن عبارت‌است از:
نقطه ۲۴ با مختصات جغرافیایی:
۵۲ درجه ۵۸ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۴۷ دقیقه ۳۰ ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
حد این قطعه به خط مستقیم در جهت جنوب ادامه می‌یابد تا
نقطه ۲۵ با مختصات جغرافیایی:
۵۲ درجه ۵۸ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۲۰ دقیقه ۴۵ ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
از آنجا به خط مستقیم در جهت جنوب شرقی ادامه می‌یابد تا
نقطه ۲۶ با مختصات جغرافیایی:
۵۳ درجه ۱۹ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۳ دقیقه ۳۰ ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
از آنجا به خط مستقیم در جهت جنوب غربی به نقطه ۲۷ با مختصات جغرافیایی.
۵۳ درجه صفر دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی و.
۵۰ درجه ۴۵ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی پیوسته در همان مسیر ادامه می‌یابد تا:
نقطه شماره گذاری نشده‌ای که
عبارت است از محل تقاطع خط مزبور با حد فلات قاره ایران.
از آنجا در طول حد فلات قاره ایران در جهت شمال غربی ادامه می‌یابد تا:
نقطه شماره گذاری نشده‌ای که
عبارت است از محل تقاطع حد فلات قاره ایران با ادامه خط مستقیمی که نقطه ۲۹ (با مختصات جغرافیایی ۵۲ درجه ۴۵ دقیقه صفر ثانیه طول‌جغرافیایی شرقی و ۲۶ درجه ۱۵ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی) را به نقطه ۲۸ (با مختصات جغرافیایی ۵۲ درجه ۴۰ دقیقه صفر ثانیه طول‌جغرافیایی شرقی و ۲۶ درجه ۱۰ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی) متصل می‌نماید. از آنجا به خط مستقیم در جهت شمال شرقی به نقطه ۲۸ مذکور در فوق متصل شده و در همان مسیر ادامه می‌یابد تا:
نقطه ۲۹ با مختصات جغرافیایی:
۵۲ درجه ۴۵ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۱۵ دقیقه صفر ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
از آنجا به خط مستقیم در جهت شمال ادامه می‌یابد تا
نقطه ۳۰ با مختصات جغرافیایی:
۵۲ درجه ۴۵ دقیقه صفر ثانیه طول جغرافیایی شرقی.
۲۶ درجه ۴۷ دقیقه ۳۰ ثانیه عرض جغرافیایی شمالی.
و از آنجا به خط مستقیم در جهت مشرق ادامه می‌یابد تا به نقطه ۲۴ مبدأ منتهی گردد.
تبصره "خطوط مستقیم" مذکور خطوط ژئودزیک هستند که در روی بیضوی "کلارک ۱۸۸۰" نقاط فوق را به هم متصل می‌نمایند.
(۱۷ ژانویه ۱۹۶۵)
آقایان
معطوفاً به قرارداد دستگاه مختلط که در این تاریخ بین شرکت ملی نفت ایران و شرکتهای مفصله‌الاسامی زیر:
آجیپ اس.پ.آ. فیلیپس پترولیوم کمپانی - اویل اندنچرال گس - کامیشن ایندیا به عملیات نفتی در ناحیه عملیات مذکور در ضمیمه الف قرارداد مزبور‌منعقد گردید و در اجرای قرارداد مزبور طرفین به شرح زیر موافقت می‌نمایند:
"هزینه واحد تولید" هر یک از طرفین که در بند ۲ (ب) ماده ۲۲ بدان اشاره شده و همچنین هزینه‌هایی که باید طرف دوم مستقیماً یا از طریق "شرکت‌ایمینوکو" بابت نفت تحویل شده به طرف اول جهت "مصرف داخلی" طبق مفاد بند ۴ ماده ۲۵ و بندهای ۴ (ب) و ۵ (الف) ماده ۲۶ از طرف اول مسترد‌دارد عبارت خواهد بود از سهمی از مجموع هزینه‌های اکتشافی انجام شده توسط طرف دوم به ازاء هر واحد تولید به علاوه سهمی از کلیه هزینه‌های"شرکت ایمینوکو" به ازاء هر واحد تولید به استثنای آنچه بابت هزینه اکتشاف به حساب طرف دوم منظور نموده است. تسهیم هزینه‌های مزبور باید بر‌طبق اصول موجه حسابداری معمول صنعت نفت به نحوی که گاه به گاه بین طرفین توافق شود صورت گیرد ولی در تسهیم مزبور مخارجی که بابت‌حق‌الارض‌ها و پذیره‌های نقدی توسط طرف دوم پرداخت شده باشد منظور نخواهد گردید.
حق‌الارضها و پذیره‌های نقدی که توسط طرف دوم پرداخت می‌شود فقط به حساب طرف دوم جز و سایر هزینه‌های او که در بند ۲ (ج) ماده ۲۲ اشاره شده منظور خواهد شد.
خوشوقت خواهیم شد اگر با امضای نسخه ضمیمه این نامه و اعاده آن موافقت خود را با مراتب فوق اعلام فرمایید.
شرکت ملی نفت ایران
رییس هیأت مدیره و مدیر عامل
مورد قبول و موافقت است به تاریخ بیست و هفتم دی ماه ۱۳۴۳ (۱۷ ژانویه ۱۹۶۵) آجیپ اس.پ.آ.
فیلیپس پترولیوم کمپانی
اویل اندنچرال گس کامیشن ایندیا
۱۷ ژانویه ۱۹۶۵
جناب آقای دکتر اقبال
رییس هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران
خیابان تخت جمشید - تهران
معطوفاً به قرارداد دستگاه مختلط منعقده در همین تاریخ بین شرکت ملی نفت ایران از یک طرف و آجیپ اس.پ. آ. و فیلیپس پترولیوم کمپانی و اویل‌اندنچرال گس کامیشن ایندیا از طرف دیگر مربوط به اجرای عملیات نفتی در قسمتهایی از بخش یک خلیج فارس از مناطق دریایی متعلق به ایران به‌شرح مقرر در ضمیمه ۱ قرارداد بدین وسیله توافق اضافی خود را در مورد استرداد قسمتهایی از ناحیه عملیات که به موجب بند ۲ از ماده ۳ قرارداد‌مزبور مقرر گردیده و همچنین از لحاظ تعیین میزان حقالارضهایی که به موجب قرارداد باید تأدیه شود اعلام می‌دارد: طرفین موافقت دارند که مساحت‌هر یک از قطعات واقع در ناحیه عملیات به شرح ضمیمه الف قرارداد به قرار زیر است:
قطعه "D" تقریباً ۹۸۰ کیلومتر مربع.
قطعه "O" تقریباً ۱۳۹۰ کیلومتر مربع.
قطعه "Y" تقریباً ۱۴۹۰ کیلومتر مربع.
قطعه "R" تقریباً ۴۱۰۰ کیلومتر مربع.
جمع کل مساحت اولیه ناحیه عملیات بدین ترتیب تقریباً ۷۹۶۰ کیلومتر مربع می‌باشد.
هر گونه تقلیلی از میزان مساحت کل ناحیه عملیات به کمتر از آنچه فوقاً ذکر شد چه در نتیجه استردادهایی که توسط طرف دوم صورت می‌گیرد و چه‌در نتیجه تعیین قطعه خط مرزی فلات قاره ایران که در ضمیمه الف به آن مراجعه داده شده در هر صورت به عنوان استردادی که طرف دوم مطابق‌مقررات بند ۲ از ماده ۳ قرارداد انجام داده باشد تلقی خواهد گردید مشروط بر اینکه تقلیل پیش از موعد مقرر در بند ۲ ماده ۳ به عمل آمده باشد.
هر گاه در نتیجه تعیین قطعه خط مرز فلات قاره ایران و استردادهایی که توسط طرف دوم قبل از تاریخ قطعیت خط مزبور به عمل آمده باشد ناحیه‌عملیات به کمتر از ۵۰ درصد کل مساحت فوق‌الذکر تقلیل یابد یا در نتیجه عوامل مزبور عملیات در قسمتی از ناحیه که بهره‌برداری تجارتی در آن محرز‌شناخته شده موقوف گردد نه شرکت ملی نفت ایران و نه دولت ایران هیچگونه تعهد و مسئولیتی در برابر طرف دوم از این بابت نخواهند داشت.
با تقدیم احترام
آجیپ اس.پ.آ.
فیلیپس پترولیوم کمپانی
اویل اند نچرال گس کامیشن - ایندیا
مراتب مورد قبول و موافقت است به تاریخ هفدهم ژانویه
۱۹۶۵ مطابق با بیست و هفتم دی ماه ۱۳۴۳
شرکت ملی نفت ایران
رییس هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران
۱۷ ژانویه ۱۹۶۵
ریاست هیأت مدیره و مدیر عامل
شرکت ملی نفت ایران
خیابان تخت جمشید
تهران - ایران
تهران به تاریخ
عالیجناب
معطوفاً به قرارداد دستگاه مختلط که امروز بین ما و شما منعقد گردید و در مورد ماده ۲۹ آن چنین توافق شد که مبلغ ضمانت‌نامه‌ای که باید توسط طرف‌دوم (مطابق نمونه ضمیمه) تحصیل گردد باید سالانه منتهی تا شش هفته پس از تسلیم صورت حساب گواهی شده مذکور در پایین به طرف اول به‌میزان مبالغ مصرح در همان صورتحساب و به ترتیب ذیل تقلیل یابد:
طرف دوم صورتحسابی که مبلغ "هزینه‌های جاری" او را طبق بند ۲ ماده ۲۹ و "هزینه‌های قابل تلقی به عنوان هزینه اکتشاف" او را طبق بند ۶ ماده ۲۹در دوره دوازده ماهه مقدم بر هر یک از سالروزهای تاریخ اجرا نشان دهد و متکی به آخرین ترازنامه او باشد به طرف اول تسلیم خواهد نمود. این هزینه‌ها‌تا حدودی که از طریق عاملیت شرک ایمینوکو انجام شده باشد باید توسط حسابرسان آن شرکت و تا حدودی که مستقیماً توسط طرف دوم صورت‌گرفته باشد باید توسط یک مؤسسه مستقل حسابداران سوگندخورده گواهی شود.
به علاوه چنین توافق شد که شما لااقل هفت روز قبل از هر اعلامی که مبنی بر مطالبه پرداخت به موجب ضمانتنامه مذکور در فوق به بانک خواهید داد‌این مطلب را به ما اعلام دارید.
چنانچه با مراتب بالا موافقت دارید خوشوقت خواهیم شد که این نامه را امضا و نسخه ضمیمه را مرجوع فرمایید.
با تقدیم احترامات صمیمانه
موافقت دارد به تاریخ ۱۷ ژانویه ۱۹۶۵
رییس هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران
امضاء
اجیپ اس.پ.آ.
فیلیپس پترولیوم کمپانی
اویل اند نچرال گس کامیشن ایندیا
نمونه ضمانت بانکی
نظر به این که شرکت آجیپ اس.پ.آ. و فیلیپس پترولیوم کمپانی و اویل اند نچرال گس کامیشن ایندیا (که از این به بعد "شرکت" نامیده می‌شود) در‌تاریخ هفدهم ژانویه ۱۹۶۵ قراردادی به منظور انجام عملیات نفتی طبق قانون نفت نهم مرداد ماه ۱۳۳۶ در قسمتهای معین و مشخص ناحیه یک از‌تقسیمات نفتی کشور ایران با شرکت ملی نفت ایران امضاء نموده است اینجانبان امضاکنندگان زیر که نمایندگان مسئول بانک ملی ایران بوده و دارای‌اختیار امضاء و قبول تعهدات به نام بانک مذکور می‌باشیم بدین وسیله اعلام می‌داریم که بانک مذکور ضمانت مبلغ بیست و چهار میلیون دلار آمریکایی‌را که معادل حداقل تعهدات مخارج "شرکت" یا منتقل‌الیه آن طبق ماده ۲۹ قرارداد فوق‌الذکر برای مدت چهار سال اول بعد از تاریخ اجرای قرارداد فوق(به نحوی که در همان قرارداد قید گردیده است) می‌باشد بر عهده گرفته و نیز تعهد می‌نماید که به محض وصول اخطاری از طرف شرکت ملی نفت ایران‌مبنی بر این که "شرکت" یا منتقل‌الیه آن تعهدات فوق‌الذکر خود را از لحاظ مخارج طبق قسمتهای ۲ و ۳ ( الف) و ۴ ماده ۲۹ قرارداد انجام نداده است تا‌مبلغ بیست و چهار میلیون دلار به عنوان غرامت به شرکت ملی نفت ایران بپر
دازد.
به علاوه به محض وصول اخطار از طرف شرکت ملی نفت ایران مبنی بر این که شرکت یا منتقل‌الیه آن (هر کدام که مورد پیدا نماید) تعهد مربوط به‌حفاری را طبق قسمت ۲ ماده ۱۶ انجام نداده است بانک ملی ایران از مبلغ کل ضمانت مبلغی را که به موجب قسمت ۳ ماده ۴۱ قرارداد تعیین شده و‌شرکت ملی نفت ایران حق دریافت آن را دارد به شرکت ملی نفت ایران خواهد پرداخت.
مبلغ این ضمانتنامه هر سال به میزان معادل هزینه‌های واقعی یا "هزینه‌های تلقی شده" اکتشاف که توسط "شرکت" (یا منتقل‌الیه آن) انجام شده باشد‌طبق اعلام شرکت ملی نفت ایران تقلیل خواهد پذیرفت.
این ضمانتنامه به محض این که شرکت ملی نفت ایران مراتب تصویب قرارداد را توسط مجلسین شورا و سنا و توشیح آن را توسط اعلیحضرت همایون‌شاهنشاه به اطلاع بانک برساند به موقع اجرا گذارده خواهد شد و برای مدت چهار سال و شش ماه از تاریخ مزبور به قوت خود باقی خواهد ماند.
بانک ملی ایران
قرارداد فوق مشتمل بر یک مقدمه و چهل و سه ماده و ضمیمه الف و سه نامه و نمونه ضمانت بانکی است ضمیمه قانون راجع به اجازه مبادله و اجرای‌پنج فقره قرارداد نفت می‌باشد.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی