فروغی بسطامی (غزلیات)/مو به مو دام فریب دل دانای منی
ظاهر
مو به مو دام فریب دل دانای منی | پای تا سر پی تسخیر سراپای منی | |||||
من همان روز که چشمان تو دیدم گفتم | که ز مژگان سیه فتنهی فردای منی | |||||
می خورم زهر به شیرینی شکر تا تو | بت شیرین دهن و شوخ و شکرخای منی | |||||
من و شور تو که از سلسلهی زلف بلند | همه جا سلسله دار دل شیدای منی | |||||
با سر زلف پراکنده بیا در مجمع | تا بدانند که سرمایهی سودای منی | |||||
چشم بد دور که از صف زده مژگان سیه | رهزن دانش و غارتگر کالای منی | |||||
گفتم از عشق تو رسوای جهانم تا چند | گفت رسوای منی تا به تماشای منی | |||||
سر جنگ است تو را همه عشاق مگر | دست پروردهی دارای صف آرای منی | |||||
زاده عبدالله فرزانه فروغی که به بحر | گوید اندوختهی طبع گوهر زای منی | |||||
نیکبختی که بدو خسرو خاور گوید | که منم چاکر دیرین و تو مولای منی |