فروغی بسطامی (غزلیات)/دلا موافق آن زلف عنبرافشان باش
ظاهر
دلا موافق آن زلف عنبرافشان باش | سیاه روز و سراسیمه و پریشان باش | |||||
به معنی ار نتوانی به رنگ یاران شد | برو به عالم صورت، شبیه ایشان باش | |||||
بخر به جان گران مایه وصل جانان را | وگرنه تا به ابد مستعد هجران باش | |||||
به عمر اگر عملی غیر عشق کردستی | کنون ز کردهی بی حاصلت پشیمان باش | |||||
مراد اهل دل از دیر و کعبه بیرون است | برون ز دایره کافر و مسلمان باش | |||||
غلام عالم ترکیب تا به کی باشی | طلسم را بشکن شاه عالم جان باش | |||||
به زیر بار طبیبان شهر نتوان رفت | به درد خو کن و آسوده دل ز درمان باش | |||||
نظر به دامن گل چین نمیتوان کردن | به خار سر کن و فارغ ز سیر بستان باش | |||||
نصیب خضر خدا کرد آب حیوان را | بگو سکندر ظلمت دویده حیران باش | |||||
به دست خواجه دهند آستین دولت را | تو خواه راضی از این داده، خواه نالان باش | |||||
همای طالع اگر سایه بر سرت فکند | پی سجود همایون سریر خاقان باش | |||||
ستوده ناصردین شه کش آسمان گوید | همیشه زینت اورنگ و زیب ایوان باش | |||||
ستاره تا که بود بر ستاره فرمان ده | زمانه تا که بود در زمانه سلطان باش | |||||
فروغی ار به سخن نوبت شهی بزنی | رهین منت شاهنشه سخن دان باش |