فروغی بسطامی (غزلیات)/بتان به مملکت حسن پادشاهانند

by فروغی بسطامی

	بتان به مملکت حسن پادشاهانند			ولی دریغ که بدخواه نیک خواهانند
	ز اصل پرورش روح می‌دهند این قوم			ولی ز فرقت جان سوز جسم گاهانند
	به جای شیر ز بس خورده‌اند خون جگر			هنوز تشنه‌لب خون بیگناه انند
	کجا کمان سلامت ز عرصه‌ای ما راست			که در کمین ز چپ و راست کج کلاهانند
	به طاق آن خم ابرو شکستگی مرساد			که در پناهش پیوسته بی پناهانند
	گرت ز تیغ کشد غمزه‌اش گواه مخواه			که کشتگان ره عشق بی گواهانند
	فروغی از پی خوبان ماه روی مرو			که سر به سر همه بی مهر و دل سیاهانند