فروغی بسطامی (غزلیات)/با من اگر خواجه سری داشتی
| با من اگر خواجه سری داشتی | هر سر مویم هنری داشتی | |||||
| بر تو شدی سر اناالحق عیان | گر ز حقیقت خبری داشتی | |||||
| غرق شدی ساکن بیت الحزن | چون من اگر چشم تری داشتی | |||||
| قطع نظر کردمی از کاینات | جانب من گر نظری داشتی | |||||
| دیدی اگر ماه مرا آفتاب | دیده‌ی حسرت نگری داشتی | |||||
| کی غمی از روز جزا داشتم | شام غمش گر سحری داشتی | |||||
| روی تو را ماه فلک خواندمی | گر لب هم چون شکری داشتی | |||||
| قد تو را سرو چمن گفتمی | گر رخ هم چون قمری داشتی | |||||
| کشت مرا حسرت آن ناتوان | کش تو به بالین گذری داشتی | |||||
| در دل آن ماه چه بودی اگر | آه فروغی اثری داشتی | |||||