عطار (غزلیات)/گرفتم عشق روی تو ز سر باز

by عطار

	گرفتم عشق روی تو ز سر باز			همی پرسم ز کوی تو خبر باز
	چه گر عشق تو دریایی است آتش			فکندم خویشتن را در خطر باز
	دواسبه راه رندان برگرفتم			به کار خود درافتادم ز خر باز
	فتادم در میان دردنوشان			نهادم زهد و قرایی به در باز
	میان جمع رندان خرابات			چو شمعی آمدم رفتم به سر باز
	چنان از دردیت بی خویش گشتم			که گفتم نیست از جانم اثر باز
	منم جانا و جانی در هوایت			ندارم هیچ جز جانی دگر باز
	دلم زنجیر هستی بگسلاند			اگر بر دل کنی ناگاه در باز
	همای همتم از غیرت تو			نیارد کرد از هم بال و پر باز
	چه می‌گویم که جانها نیست گردد			اگر گیری ز جانها یک نظر باز
	دل عطار از آهی که دانی			رهی دارد به سوی تو سحر باز