| | | | | | |
| |
کار بر خود سخت مشکل کرده‌ام |
|
زانکه استعداد باطل کرده‌ام |
|
| |
چون به مقصد ره برم چون در سفر |
|
در هوای خویش منزل کرده‌ام |
|
| |
راه خون آلوده می‌بینم همه |
|
کین سفر چون مرغ بسمل کرده‌ام |
|
| |
گر گل‌آلود آورم پایم رواست |
|
کز سرشکم خاک ره گل کرده‌ام |
|
| |
راه بر من هر زمان مشکلتر است |
|
زانکه عزم راه مشکل کرده‌ام |
|
| |
عیش شیرینم برای لذتی |
|
تلخ‌تر از زهر قاتل کرده‌ام |
|
| |
روی جان با نفس کم بینم از آنک |
|
روح ناقص نفس کامل کرده‌ام |
|
| |
حاصل عمرم همه بی حاصلی است |
|
آه از این حاصل که حاصل کرده‌ام |
|
| |
قصه‌ی جانم چو کس می‌نشنود |
|
غصه‌ی بسیار در دل کرده‌ام |
|
| |
هست دریای معانی بس عظیم |
|
کشتی پندار حایل کرده‌ام |
|
| |
سخت می‌ترسم ازین دریای ژرف |
|
لاجرم ره سوی ساحل کرده‌ام |
|
| |
بیم من از غرقه گشتن چون بسی است |
|
خویش را مشغول شاغل کرده‌ام |
|
| |
چون نمی‌یارم شدن مطلق به خویش |
|
خویشتن را در سلاسل کرده‌ام |
|
| |
بر امید غرقه گشتن چون فرید |
|
روی سوی بحر هایل کرده‌ام |
|
