| | | | | | |
| |
چون کنم معشوق عیار آمدست |
|
دشنه در کف سوی بازار آمدست |
|
| |
دشنه‌ی او تشنه‌ی خون دل است |
|
لاجرم خونریز و خونخوار آمدست |
|
| |
همچنان کان پسته می‌ریزد شکر |
|
همچنان آن دشنه خونبار آمدست |
|
| |
هست ترک و من به جان هندوی او |
|
لاجرم با تیغ در کار آمدست |
|
| |
صبحدم هر روز با کرباس و تیغ |
|
پیش تیغ او به زنهار آمدست |
|
| |
آینه بر روی خود می‌داشتست |
|
تا به خود بر عاشق زار آمدست |
|
| |
از وصال او کسی کی برخورد |
|
کو به عشق خود گرفتار آمدست |
|
| |
او ز جمله فارغ است و هر کسی |
|
اندرین دعوی پدیدار آمدست |
|
| |
لیک چون تو بنگری در راه عشق |
|
قسم هر کس محض پندار آمدست |
|
| |
عاشق او و عشق او معشوقه اوست |
|
کیستی تو چون همه یار آمدست |
|
| |
جز فنایی نیست چون می‌بنگرم |
|
آنچه از وی قسم عطار آمدست |
|
