| | | | | | |
| |
چون نظر بر روی جانان اوفتاد |
|
آتشی در خرمن جان اوفتاد |
|
| |
روی جان دیگر نبیند تا ابد |
|
هر که او در بند جانان اوفتاد |
|
| |
ذره‌ای خورشید رویش شد پدید |
|
ولوله در جن و انسان اوفتاد |
|
| |
جان انس از شوق او آتش گرفت |
|
پس از آنجا در دل جان اوفتاد |
|
| |
کرد تاوان بی‌رخ او آفتاب |
|
لاجرم در قید تاوان اوفتاد |
|
| |
هر که مویی سرکشید از عشق او |
|
بی سر آنجا چون گریبان اوفتاد |
|
| |
هر کجا نقش نگاری پای بست |
|
تا ابد در دست رضوان اوفتاد |
|
| |
وانکه را رنگی و بویی راه زد |
|
در حجاب سخت خذلان اوفتاد |
|
| |
چون وصالش دانه‌ای بر دام بست |
|
مرغ دل در دام هجران اوفتاد |
|
| |
بی سر و بن دید عاشق راه او |
|
بی سر و بن در بیابان اوفتاد |
|
| |
راز عشقش عالمی بی منتهاست |
|
ظن مبر کین کار آسان اوفتاد |
|
| |
تا به کلی بر نخیزی از دو کون |
|
محرم این راز نتوان اوفتاد |
|
| |
چون رهی بس دور و بس دشوار بود |
|
لاجرم عطار حیران اوفتاد |
|
