| | | | | | |
| |
هزاران جان سزد در هر زمانی |
|
نثار روی چون تو دلستانی |
|
| |
توان کردن هزاران جان به یک دم |
|
فدای روی تو چه جای جانی |
|
| |
نثار تو کنم منت پذیرم |
|
اگر جانم بود هر دم جهانی |
|
| |
بجز عشقت ندارم کیش و دینی |
|
بجز کویت ندارم خان و مانی |
|
| |
نیارم داد شرح ذوق عشقت |
|
اگر هر موی من گردد زبانی |
|
| |
اگر هر دو جهان بر من بشورند |
|
ز شور عشق کم نکنم زمانی |
|
| |
مرا جانا از آن خویشتن خوان |
|
توانی دید خود را تا توانی |
|
| |
تو سلطانی اگر محرم نیم من |
|
قبولم کن به جای پاسپانی |
|
| |
چه می‌گویم چه مرد این حدیثم |
|
خطار رفت این سخن یارب امانی |
|
| |
اگر صد بار خواهم کوفت این در |
|
نخواهد گفت کس کامد فلانی |
|
| |
نشان کی ماند از عطار در عشق |
|
چو می‌جوید نشان از بی نشانی |
|
