عطار (غزلیات)/هرگز دل پر خون را خرم نکنی دانم
ظاهر
هرگز دل پر خون را خرم نکنی دانم | مجروح توام دانی مرهم نکنی دانم | |||||
ای شادی غمگینان چون تو به غمم شادی | یکدم دل پر غم را بی غم نکنی دانم | |||||
چون دم دهیم دایم گر دم زنم و گرنه | با خویشتنم یکدم همدم نکنی دانم | |||||
هر روز وفاداری من بیش کنم دانی | مویی ز جفاکاری تو کم نکنی دانم | |||||
چون راز دل از اشکم پنهان به نمیماند | در پردهی یک رازم محرم نکنی دانم | |||||
گفتی که اگر خواهی تا عهد کنم با تو | گر عهد کنی با من، محکم نکنی دانم | |||||
آن روز که دل بردی گفتی ببرم جانت | ای راحت جان و دل این هم نکنی دانم | |||||
سهل است اگرم کشتی از جان بحلت کردم | صعب است که بعد از من ماتم نکنی دانم | |||||
با خیل گرانجانان بنشستهای و یکدم | عطار سبکدل را خرم نکنی دانم |