عطار (غزلیات)/می‌روم بر خاک دل پر خون ز تو

by عطار

	می‌روم بر خاک دل پر خون ز تو			زاد راهم درد روزافزون ز تو
	در دو عالم نیست کاری با کسم			کز همه کس فارغم بیرون ز تو
	تا به کی بر در نهم درانتظار			صد هزاران چشم چون گردون ز تو
	چند ریزم از سر یک یک مژه			همچو باران اشک بر هامون ز تو
	تو بتاز از ناز شبرنگ جمال			تا نتازد اشک من گلگون ز تو
	تخت بنهادی میان خون دل			تا بگردند اهل دل در خون ز تو
	می‌فرود آید به جان غمکشم			هر نفس صد درد دیگرگون ز تو
	گر تو یک درد مرا معجون کنی			کی کنم با خاک و خون معجون ز تو
	رحم کن زین بیش زنجیرم مکش			زانکه بس زار است این مجنون ز تو
	وصل تو هرگز نیابد هیچکس			من طمع چون دارم آن اکنون ز تو
	لیک کی گردد امیدم منقطع			هر دمم صد وعده‌ی موزون ز تو
	یک رهم یکرنگ گردان در فنا			چند گردم همچو بوقلمون ز تو
	تا فرید از خویش بی اثبات گشت			محو شد در عالم بیچون ز تو