| | | | | | |
| |
منم و گوشه‌ای و سودایی |
|
تن من جایی و دلم جایی |
|
| |
هر زمانم به عالمی میلی |
|
هر دمم سوی شیوه‌ای رایی |
|
| |
مانده در انقلاب چون گردون |
|
گاه شیبی و گاه بالایی |
|
| |
ساکن گوشه‌ی جهان ز جهان |
|
همچو من نیست هیچ تنهایی |
|
| |
ای عجب گرچه مانده‌ام تنها |
|
مانده‌ام در میان غوغایی |
|
| |
رهزن من بسی شدند که من |
|
راه گم کرده‌ام به صحرایی |
|
| |
کارم اکنون ز دست من بگذشت |
|
که در افتاده‌ام به دریایی |
|
| |
نیست غرقه شدن درین دریا |
|
کار هر نازکی و رعنایی |
|
| |
من سرگشته عمر خام طمع |
|
می‌پزم بر کناره سودایی |
|
| |
مانده امروز با دلی پر خون |
|
منتظر بر امید فردایی |
|
| |
الغیاث الغیاث زانکه ندید |
|
کس چو عطار هیچ شیدایی |
|
